Kermiszondag

Voetbal en de kermis gaan voor mij in hand en hand voorbij. Jaarlijks is er niks zo heerlijk als met je redelijke brakke kop opstaan en het veld op mogen. Vaak een wat koelere ochtend en dan die heerlijke grasdampen ruiken.  Zo ook dit jaar. Helaas nog niet fit genoeg om zelf te mogen spelen, maar ik mag vlaggen. Dan ben je er in elk geval bij en maak je onderdeel uit van je team. Op zaterdagavond pa ik mijn tas in welke in de achterbouw klaar staat.  Voor deze wedstrijd had onze leider een taxibusje geregeld en versnaperingen na afloop van het de wedstrijd. We zouden om 08:45 uur vertrekken naar Escharen voor onze wedstrijd. Maar wat maakt het voetballen op deze zondag dan zo uniek?

Nou sinds de jaren bij de senioren is het voetballen met de kermis wel een hele bijzondere. Voorheen ging ik na mijn eigen wedstrijd bij de Zwaluw 2 even thuis eten en dook daarna de kantine in. Vaak had ik nog wel een enveloppe met nog niet uitgedeeld ‘rij’geld achter de hand en deze werd dan toegevoegd aan de ‘lappot'. Daarna kwam ik bij een ander team terecht en vanaf dan is het, mede door het vroege tijdstip van voetballen, echt feest. Zo kan ik me nog een wedstrijd in Siol herinneren waar me frites pan en al in Cuijk aankwamen. Deze was gaan lekken in de taxi, waardoor een teamgenoot een supervette broek had. De frites pan kon niet meer gebruikt worden, maar voor € 10,- vonden ze het bij Siol prima om de snacks voor ons te bakken. Een jaar later gingen we met 2 taxibussen naar Vierlingsbeek. Ik maakte nog een gigantische ketser op het prachtige derde veld aldaar, maar we wonnen. Met wat hulp kregen we na afloop nog een schaal bittergarnituur in handbereik. Voldaan en in de olie gingen we de kantine en later de tent in. Zo is die traditie al jaren het geval.

In 2015 was er een tegenvaller. Tegenstander Vios'38 3 kon niet, vanwege een hardstyle feest. Weg kermiswedstrijd. Weg gevoel. Wel zijn we toen wel gaan ontbijten met z’n allen en daarna naar de kantine gegaan, maar toch het gevoel was even helemaal anders.  Weg verhalen over die te korte terugspeelbal, die niet te missen kans. Of in mijn geval blunder die je normaliter niet maakt. Het ontbijt was verder uitstekend geregeld en om 11:30 uur gingen de kurken al van de grolsch flesjes. Schik hadden we zoals altijd. 

De jaren daarna genoten we meermaals van heerlijke wedstrijden. Zoals in 2017 in Vianen, alwaar we bier bij hadden en we een uur eerder vetrokken met de 'school'bus van HaHeBo. Het bier mocht de koeling in, maar mocht pas na de wedstrijd eruit. Een andere leuke wedstrijd was in 2023 uit in Heijen. Zelf kreeg ik hier, omdat de scheidsrechter dacht dat ik hands maakte een gele kaart en blijkt nu mijn laatste wedstrijd ooit als keeper. Hier gingen we naar toe met de een huifwagen. Een prachtige en beregezellige tocht. Het voetbal an sich is dan maar bijzaak, zoals eigenlijk altijd. Dit jaar gingen we naar Escharen zoals gezegd.

Wanneer ik op sta heb ik mijn tas al klaar staan. Mijn lenzen neem ik mee in het bakje met sieraden. Die doe ik daar wel in. We zijn met liefst 16 spelers, waardoor we zullen moeten door wisselen. Daarnaast gaan onze sponsor en 2 bekenden mee. De bus zit met 20 personen harstikke vol en de heenweg is het al gezellig. Berenhap, broodje bakpao..... We stappen uit, laden onze spullen uit en gaan op zoek naar een kleedkamer in dit gigantische complex.

De een is wat brakker dan de ander, maar toch bespeur ik weinig echt, echt straalbezopen lieden in onze selectie. De 3 gasten zij nde kantine in gedoken. 1tje besteld koffie. De andere 2 hebben al een hertog jan weizener te pakken op dit vroege tijdstip. Met een warming up met slappe ballen en onder toch wel een aardig zonnetje en temperatuur gaan we aftrappen. We komen snel achter door een fout in de opbouw. Kan gebeuren. We zullen onze rug moeten rechten. Dat laatste proberen we, maar toch is het iets minder dan anders. Met een 1-0 achterstand gaan we rusten. Helaas blijkt dat na rust niet meer recht te buigen en moeten we buigen. We verliezen 1-0. Hierdoor gaan we min of meer met een kater aan de mee genomen biertjes en kaasjes. De muziekbox gaat weer aan en de sfeer komt er n. Zelf ga ik nog gauw even de catering testen van de EGS en het moet gezegd deze is voortreffelijk. Er liggen heerlijke broodjes gezond klaar voor slechts € 2,75 op een harde pistolet.  Waarbij je nog kunt kiezen uit bruin of wit.

In de kleedkamer ouwerhoeren we en na het douchen stappen we weer de bus in. Terug naar Oeffelt. In Oeffelt ledigen we nog wat blikken bier, welke nog in grote getale aanwezig zijn. Als de blikken op zijn gaan we over op de glazen in de kantine. Zelf vind ik dit even lastig, want ik ben bestuurslid en vind iets van eigen meegebrachte drank. 

Omdat het eerste thuis speelt, de overige teams thuis hebben gespeeld, een hoop mensen komen kijken is het een grote gezellige boel in de kantine. Zelf moet ik nog even omroepen, omdat er een gat in het net zit en de voorzitter met een tyrap voor oplossing zorgt. Mijn insteek om rond 17:00 uur de kantine te verlaten deze zondag is voor de 8ste maal in successie mislukt. Het is 19:30 uur zie ik een dag later als we naar de tent gaan. Dit aan de hand van een knijter wazige foto van de robotmaaier die geen kermis viert, maar gewoon zijn werk uitvoert. Thuis gooi ik mijn tas af en we lopen naar de tent. We scannen onze passe-partouts en gaan een frietje eten bij de kraam buiten. Dit is even anders dan andere jaren, want toen gingen we frites eten bij de Smul. Superfijn dat de ponyclub dit doet en de medewerkers helpen ons adequaat en met een glimlach. Niet maar dan logisch, want het zijn niets voor niets vrolijke dravers.  Daarbij smaken de bamischijven goddelijk. Na het eten gaan we naar binnen. Vrienden zijn er al of hebben met ons een frietje meegepikt.

Het klinkt, zeker voor mijn doen arrogant, maar de zondag de tent ‘echt’ binnenlopen is heerlijk. Ooit waan ik me min of meer een soort van artiest die ergens binnenkomt. Feitelijk ben ik gewoon een stomdronken dorpsidioot die naar zijn favoriete feestje gaat. Het is weer heerlijk naar voren lopen in de tent. Wat een uitgelaten sfeer. Een heerlijke drukte en met de zingende barmannen, staan er sfeermakers op het podium. Na het eten en een paar spa-rootjes krijg ik weer zin in bier en zo bestel ik er nog een aantal.

We wagen soms een danspasje en hebben schik. Rond 22:00 uur kom ik nog een collega tegen, die tegen me zegt. Vanochtend toen ik opstond had ik niet verzonnen dat ik op de kermis in Oeffelt terecht zou komen. Er lopen diverse polo's rond. Ja het kleurt blauw van de Zwaluw, maar ook Gassel en Heijen zijn ruimschoots aanwezig. Weer een mooie traditie. Buurtdorpen die bij elkaar kermis komen vieren. Ik zeg altijd maar zo. Kermis op deze wijze is in ieder dorp mogelijk, als je maar een peloton gedegen en gedreven vrijwilligers hebt en het dorp het wil omarmen. Iets wat ik minder omarm is het bier, ik zit vol en dan is het voor mij genoeg. Een van onze vrienden is ons al voorgegaan, maar heeft een soort familiereünie bij de entree. Wij lopen snel richting huis. De zondag was er weer een voor in het boekje. De tas ruimen we morgen wel uit....