Kermisvrijdag

‘vrijwilliger achter een onbekende tap’

Het is oktober en ons dorp maakt zich weer op voor haar favoriete jaargetijde. Zelf mag ik nog even wat zon meepakken in Valencia. Al komen we aan in de stromende regen. Zul je altijd zien. In een van de meest met zon doordrenkte steden in Europa komt het met bakken uit de hemel als we aankomen, maar het mag de pret van onze vakantie niet drukken. Als we thuiskomen weten we dat het met nog een nachtje slapen kermis.

De vrijdag is voor mij een extra dag. Zelf ben ik wel ooit op pad geweest en heb zelfs jaren gehad dat ik een biertje dronk in de kroeg in plaats van naar de tent te gaan. Dit had meer te maken met desinteresse in het programma, zoals bijvoorbeeld Jovink, dan dat ik niet naar de tent wilde. Met dat ruige en biergooien, mij niet gezien. Vanaf de tijd dat ik bij de carnavalsvereniging zit, 2015, pak ik op deze avond mijn rol als vrijwilliger op. Wat ik gedaan heb? Meermaals tussen tap en rand gestaan om drank aan de ma nte brengen. Een keer heb ik voor het eerst en tevens laatste keer dat het kon in het toenmalige kassahokje gezeten. Voor iemand die zich in een isoleercel nog zou vermaken, geen straf. Later heb ik nog bandjes omgedaan en doorgeknipt bij de entree. Kaarten gescand. Enkel glazen ophalen, want dat laten we degenen doen, die zo het minste in de weg lopen, niet. Oh ja en ondanks inmiddels 10 jaar tapervaring dat laatste nog niet. Dit jaar sta ik ingedeeld als achter de grote tap, wat ik een eer vind.

Het regent behoorlijk hard als ik me richting het kermisterrein begeef. Het lijkt wel op Valencia bedenk ik me en trek mijn muts van mijn tussenjas dicht. Ik noem specifiek mijn tussenjas, want vroeger toen ik klein was. Lees toen we wat kleiner waren dan nu, kregen we altijd voor het eerst onze winterjas aan naar de kermis. Destijds overigens geen overbodige luxe. Ik loop langs de kroeg en zie dat het volle bak is bij de biercantus. Het doet goed dit te zien. De jongeren vermaken zich prima en heffen het glas. Eenmaal de tent ingekomen wordt er vrolijk naar me gezwaaid. Ik trek een schort aan wat klaar ligt en krijgt wat instructies. Er wordt verteld dat ik er niet zou zijn.  Je was in Valencia had iemand gezegd. Nou mooi niet, want met kermis probeer ik er te zijn. Ik tap mijn eerste biertje en ben tevreden. Deze is overigens niet voor mezelf, maar een bekende. Een collega van mijn partner is er als een van de eersten.

In het begin is het rustig en ik keuvel wat met de mensen om me heen. Nu kunnen we elkaar nog verstaan. Zorg dat de muntenverkopers niets te kort komen. Van de dames voor me weet ik dat ze goed zullen helpen en kunnen me vervangen. Voor de dochters van een van de organisatieleden is het de eerste keer dat ze mee helpen in de tent. Zij mogen hier mooi beginnen en zullen hun best doen. Na een half uurtje komt een van de organisatoren vertellen dat ik wat ‘ruiger’ moet tappen. Nou tap ik voornamelijk op de voetbalclub en doe dit ultrazuinig. Als ik dat hier doe staat er bijna geen schuim op het glas. Dat is niet de bedoeling. Het bier moet er meer invallen. Voor een gewoontediertje als mij een uitdaging, maar gedurende de avond slaag ik erin om te tappen, zoals gevraagd en zie zelf uiteraard in dat deze biertjes veel ‘mooier’ getapt zijn. Ons drietal loopt verder gesmeerd en buiten liters bier tap ik een paar waterzak en half um. Een bezoeker wil nog wat vertellen, maar dit heeft geen meerwaarde. Dat kan een dag later nog wel. Ik ren terug naar mijn plek. De tap welke stroomt en stroomt. Tussendoor, als het kan deel ik nog wat drank uit. Dansen zit er voor ons maar af en toe in. Maar hier geld ook, als de bezoekers vrolijk zijn, zij wij dat ook.

En dan ineens een explosie. Zelfs enkele bezoekers hebben er last van, het fust rosébier ontploft nog net niet. Het lijkt wel een orgasme van een zee-orka die een maand menopauze heeft gehad, wat een druk ineens. Reden? Het fust is leeg en dit gaat gepaard met een spuit waar een Geysir nog rustig bij is. Nou kan ik deze wel vervangen denk ik, maar ik ben blij dat een organiserend lid me bijstaat. Er gaat nog een fustje meer leeg, waar het geweld lijkt of er niet 1,2 maar 10 zee-orka’s hun genot kwijt geraken. In de tussentijd heeft zich wat vervelends voorgedaan. Een van de bezoekers heeft een flesje gegooid naar de band. Ja waarom? Waarom, net als biergooien of ruzie zoeken. Kan iemand mij uitleggen waarom je dit zou doen? De band maakt een statement en stopt ermee. Of degene moet zich melden. Dat gebeurt dus niet. Na ene minuut of 20 is de band weer terug. Overigens is het een lekke band, maar ik vind het een leuke band.

Tussendoor komt er een doos met vers gebakken frikadellen voorbij. Ik pak er eentje uit en ga mijn eerste en tevens enige sanitaire stop maken. Ik loop er achteruit, maar heb geen idee hoe ik bij de wcs kom vanaf hier. Niet dat ik de rest vraag hoe zij dit deden, dus ik ga weer terug en loop door de tent heen. Het is knijterdruk in het tussenstuk. Enkele lieden hebben genoeg op. Ik zelf heb nog geen druppel gehad. 3 spa-rood is tot dan alles wat ik heb genuttigd.

De rest van de avond, loopt op wat bekers die niet van elkaar af willen en wellicht 3 verkeerd getapte biertjes na voor mij goed. Om 01:00 uur stopt de band en volgt een leegloop. Er zijn bijna 700 man wat erg goed is voor een vrijdagavond. Ik keuvel wat met mede vrijwilligers en ga daarna vegen. Een traditie die erbij hoort. Ik krijg nog een sticker van de band en schep bekers op. Als we hiermee klaar zijn kan mijn schort echt af. Als was ie al af, omdat een nichtje deze thuis gaat uitwassen. Ik pak een broodje kaas en mijn eerste (flesje) bier. Ik drink deze tevreden uit en loop terug naar huis.

Bewust om het terrein heen, maar even wordt ik afgeleid. Achter de rups hoor ik iets van geef mij eens een sleuteltje. Wie het zijn, ik weet het niet. Het boeit me niet en of er iets op dit sleuteltje zit. Eveneens niet. Hier ben ik redelijk progressief in. Al denk ik wel, wat heeft dit nog voor meerwaarde om 02:00 uur. Ga lekker naar huis, drink er desnoods nog eentje in de kroeg. Dit hoeft niet. Thuis voel ik behoefte om te douchen, want ik plak aan elkaar van het (rosé) bier. Moe maar voldaan kruip ik onder de wol, voor mij kan de kermis nu (echt) beginnen.