22.08.2025 een datum die we niet snel zullen vergeten. Op deze dag treden mijn broertje en schoonzusje in het huwelijk. De datum 22.08 was al even bekend. In oktober verraste hij me volledig door me te vragen als een van zijn getuigen. Dit op prachtige wijze met een doosje welke nog immer in onze woonkamer staat. Al maanden zijn ze bezig met diverse afspraken en alles wat erbij komt kijken. Het beloofd een geweldige dag te gaan worden. Voor iedereen, maar vooropgesteld het draait natuurlijk om het huwelijkskoppel zelf. Voor hen wordt het hopelijk de mooiste dag van hun leven. Zelf waren we er natuurlijk evenzo mee bezig. Wat gaan we aandoen? Er waren de vrijgezellenfeesten en zouden we nog iets gaan doen op de dag zelf? Daarbij moesten we in onze ogen wel met een cadeau komen. En dan is het 22 augustus. Hoe ik de mooiste dag van mijn broertje en schoonzusje van dichtbij als getuige mee mocht maken?
We mogen om 08:00 uur mijn broertje ophalen en zullen daarnaast hond Abby meenemen. Abby zal een rol hebben in de dag. Als we binnenkomen is de grootste hulp, regelneef en tevens ceremoniekmeester al binnen. Ondanks dat ik het gevoel heb, we moeten gaan, wordt er nog een koffietje aangeboden. Mijn schoonzusje laat net als mijn broertje weinig spanning zien. Na de kop koffie laden we de auto’s vol met spullen, halen we het trouwpak op bij onze vader en rijden rustig naar de locatie. Het beloofd een toplocatie te worden. Kasteel Wijenburg te Echteld! Mijn broertje is er al 6x geweest en kent de weg. Niet alleen daarbinnen, maar meerdere wegen ernaartoe zelfs. We parkeren de auto. Stappen uit en we helpen mee spullen naar binnen te brengen en gaan daarna naar 't Torentje. Hier zullen we hem mogen aankleden. Er is nog genoeg ruimte voor ontspanning en een zwager haalt een fles bier en winegums te voorschijn. We kabbelen vrolijk en laten hond Abby bij ons binnen. Ondertussen stellen de videograaf en fotograaf zich aan ons voor. Zij zullen er beiden de hele dag zijn en hebben zin in. Er is direct een klik. Wat bij een fotograaf wel heel handig is.
De bruid heeft wat meer tijd nodig i.v.m. make up en haardracht. Mijn broertje is ultra relax. We hebben hem al aangekleed als de kapster nog even langs komt. Ik mag zijn jasje aantrekken. Dit kan niet misgaan natuurlijk. Mijn vader heeft de bijzonder manchetknopen met de letters J&Z dichtgedaan. Op een afgesproken tijdstip gaan de bruid en bruidegom elkaar voor het eerste zien. Een geweldig moment wat gelukkig mooi op beeld vast ligt. Even later mogen wij ze samen aanschouwen. Het laat ons niet onberoerd want zien ze er (samen) prachtig uit. Geweldig. Ze gaan wat foto's maken en wij krijgen een lunch voorgeschoteld. In de tussentijd gaan we inchecken bij ons hotel. Het hotel ligt vooraan de oprijlaan. Hier volgt nog een gigantisch gedoe. De man achter de balie heeft een verhaal van een kwartier, wat hij ook nog eens meerdere keren herhaald. Waarbij hij aangeeft dat hij moet weten hoe laat iedereen wil komen ontbijten. De pasjes zijn nog niet klaar en hij weet niet wat iedereen wil. In elk geval, wordt dit niks. Zonder pasjes verlaten we het hotel. Een kwartier later hebben we er wel een. Onze vliegende keep, regelneef heeft maar even duidelijkheid geschept tegen de man en zijn verhaal.
We wachten de dag gasten op welke er stuk, voor stuk schitterend uitzien. Er is koffie, thee en water en we gaan naar de zaal voor de ceremonie. Aan alles is deze dag gedacht. Zo kreeg ik 's ochtends al een prachtige pen voor mijn getuigenis. Er staat een stoel voor ons mam met een kaarsje en een foto in de voorste rij vooraan. Maar we hadden al het gevoel dat ze erbij was. Toen mijn partner en de schoonmoeder van mijn broertje buiten kwamen, bleef een vlinder zitten op de letters J&Z. Ze fladdert een keer weg, maar keert weer terug. Tijdens de ceremonie, welke echt voortreffelijk wordt voorgedragen door de babs van dienst, is er ruimte voor mooie woorden voor en over elkaar. Daarnaast is er eveneens ruimte voor emoties die er natuurlijk zijn. Over de babs, dit kan soms zo'n steriel hekwerk zijn die gewoon zijn of haar plicht doet, maar deze vrouw doet het leuk. Er is een leuk gesprek geweest met haar ruim voor de bruiloft, maar je merkt aan alles dat ze het met beleving doet.
Na de woorden die als goud in de oren klinken als ze beiden uitspreken; ja ik wil, zijn ze officieel met elkaar verbonden. Zelf mag ik als getuigen de handtekening zetten. Hond Abby komt de zaal ingespurt en brengt de ringen. Erg leuk dat hun troetelkindje nog een rol heeft. Na de ceremonie gaan we naar buiten en gaan in een rij staan om het huwelijkskoppel naar buiten te leiden. Ondertussen blazen we bellen. Dit levert prachtige foto's en beelden op. Weer een prachtig moment op deze prachtige dag.
Mijn broertje had al geoefend op het volgende onderdeel. De fles wijn ontkurken met een zwaard. Hij slaagt wederom. Naast de rosé die via in piramide ingedeelde glazen wordt ingeschonken, wordt de taart aangesneden. De rosé smaakt prima en de taart laat zich eveneens goed smaken. Na een paar eerste biertjes gaan we over naar een bier/wijn proeverij in het kasteel. We genieten van, jawel een kasteel biertje. We staan bij een ton naast een rek met diverse wijnflessen en hebben de grootste lol. Hier spreek ik een keer wat andere dag gasten over van alles en nog wat. Het is er warm en donker, maar wat een leuk intermezzo. We hebben de zaal waar we gaan dineren al gezien. Hier is al een proeverij voor 100 bruidsparen geweest. Dit kan eenvoudig weg niet misgaan. Dat gaat het niet. Heerlijke voorgerechten, hoofdgerechten en nagerechten. Alle via een shared dining concept. Nou zelfs afwijkende eters zullen genoeg keus hebben. Heerlijk. Er wordt behoorlijk wat wijn gedronken, maar ik ben blij na de kasteel biertjes even wat water te kunnen drinken. We hebben de avond nog voor de boeg.
Tijdens het diner is er de ruimte voor stukjes. Een ABC van de vriendinnen. Compleet met passende foto’s of filmpjes per letter. Een hilarische debiteuren/crediteuren sketch van de vrienden, mooie woorden van de broer van de bruid en zelf heb ik, samen met mijn partner, namens de familie een tijdlijn met foto's en filmpjes gemaakt van het leven van de bruidegom. Alles wordt goed ontvangen en is een feest der (h)erkenning. Er is moeite gedaan en alles wordt of is op originele manier gebracht en bedacht. We zitten aan de nagerechten als het al half 9 is. Dit betekent dat de avondgasten er zijn. Ze staan heerlijk buiten onder tent en de oprit van de locatie is nog mooier dan dat ie al was met vlammen aan weerszijden. Hier zie je wederom de geweldige glimlach van het bruidspaar en natuurlijk de vereerde gasten. We helpen mee met de (grotere) cadeaus aannemen. We mogen daarbij mensen naar binnen dirigeren, want het feest is binnen.
Het feest is in dezelfde zaal als de ceremonie met als toevoeging dat aan de overkant een ruimte met banken is. Er staat een ouderwetse draaitelefoon waar gasten in kunnen spreken. Er is een fotoboot aanwezig, wat op feesten als deze altijd prachtige herinneringen oplevert. In de feestzaal staat een dj. Zeker niet de eerste de beste. Hier kunnen we kort over zijn. Hij weet wat hij moet draaien en is zelf niet aanwezig. Soms heb je van die types die zichzelf godsgruwelijk belangrijk en interessant vinden, maar hij draait divers en mooi. Daarbij zegt hij maar af en toe iets en als dat is, voegt het wat toe.
Maar voordat we zelf mogen dansen, zal het huwelijkspaar de dans openen. De openingsdans doet iedereen glimlachen als er ‘een zomer avond met jou’ klinkt uit de speakers maar de ‘echte’ openingsdans is goed ingestudeerd. Schitterend om te zien. Er is genoeg drank en tussendoor komen er nog royale loempia's en bitterballen voorbij. Om 00:30uur draait de dj zijn laatste plaatje. Een mooie eindtijd van een geweldig mooi feest, waarbij velen de hele avond op de dansvloer te vinden zijn. Iets wat in mijn beleving hoort. Eigenlijk is er na de openingsdans gelijk sfeer en die blijft hangen.
We zijn als 'bijzondere' gasten nog uitgenodigd voor de na borrel. Deze heeft plaats in een bijzondere kelder van het kasteel. Hier mag ik met mijn telefoon nog wat nummers draaien. Hier is het wederom nog even feest. We drinken een laatste biertje en gaan naar het hotel. Buiten regent het mietershard, maar wellicht is dit symbolisch en zijn het tranen van geluk. Voor het bruidspaar was het een dag om nog jaren of beter tot in de eeuwigheid op terug te kijken. Voor ons als bijzondere gasten en getuigen evenzo. Een dag voor in de boeken. Jort & Zohra bedankt dat ik jullie getuige mocht zijn.
Reactie plaatsen
Reacties