Broodje de hete kip

Het zijn van die toevalligheden die het leven ooit nog meer kleur geven. Een van die toevalligheden was het ontdekken van het bestaan van een foodtruck. Nou is een foodtruck al bijna aan zijn succes ten onder aan het gaan. Ja op festivals hebben ze hun waarde en ja daar is het praktisch, maar er lijkt wel een overkill te zijn aan deze vaak met smakelijke gerechten uitgedoste karretjes. Zo kwam er op de tijdlijn van centrum Boxmeer op facebook eentje voorbij met de naam de hete kip. Nou was ik er niet meteen als de kippen bij, maar wilde op een vrijdag in de lunch pauze het wel een gaan proberen. En het ei hoeft natuurlijk niet altijd opnieuw uitgevonden te worden. Ik polste de interesse van een collega om mee te gaan. Is goed, zet maar in de agenda en zo popte er een afspraak op. Broodje de hete kip vrijdag 12:30 uur locatie Weijerplein Boxmeer.

Wie het de poster op facebook bekeek zag dat hij op woensdag in Boxmeer staat, op donderdag in Rijkevoort en op vrijdag in Boxmeer. Vooral die donderdag in Rijkevoort springt in het oog. Liefst 7 uur lang kun je daar dus een broodje kip krijgen. Het getuigd van moed om in een kleiner dorp een dergelijk dagdeel te gaan staan. Maar als het goed is, de loop erin komt en je er lol in hebt. Waarom niet? Al zou ik persoonlijk zeggen op donderdag in Boxmeer is een extra kraam op de markt en daar is toch zeker wel enige aanloop. Maar goed, de reden is niet belangrijk. Het was voor ons wachten opdat het vrijdag werd.

Dan is het donder en hebben we het erover. Er gaan al 2 collega’s meer mee, die het eveneens zagen zitten. Een broodje hete kip, het klinkt aanlokkelijk. Gedurende dag promootte mijn collega het geheel nog meer en zo gingen we met liefst 7 lieden naar het Weijerplein voor het voor ons nog onbestemde broodje. We moesten even lopen door de regen naar de auto’s als ik een telefoon krijg van de andere auto. Waar staat die kar eigenlijk? Nou zeg ik de andere collega heeft de uitnodiging niet goed gelezen, de locatie stond er namelijk bij, het Weijerplein.

We zijn er bijna als we de grote truck van, van Dunschoten visspecialiteiten uit Spakenburg zien staan. De eerste auto collega’s staan bij de kar er tegenover. Deze kaar lijkt meer op een miniatuurmodel tegenover de trailer aan viswaren. We stappen uit en onze auto splitst zich last minute op. 2 collega’s zien het formaat verschil en gaan plotsklaps voor de verse kibbeling. Een keuze die valt te billijken, maar uiteraard ga ik voor het broodje kip. Er kunnen ongeveer 5 man plaatsnemen onder de luifel om droog te blijven een hangtafel is er (nog?) niet.

Voor ons bestellen een paar man en dan mogen wij bestellen. We bestellen 1 voor 1 en geven onze wensen door. Alles wordt op een briefje geschreven. Dat gaat ongetwijfeld wel goed komen. Zelf ben ik als laatste en bestel per abuis een broodje hete kip in plaats van ‘gewone’ kip. Als dat maar niet te pittig wordt. Ik laat me verrassen wat er op komt aan sausen en waren. Die verrassing wordt te niet gedaan als ik hoor, sla, komkommer, ui, joppiesaus en knoflooksaus. Jalapeno is optioneel, andere sauzen zijn chili en samurai. Een eerdere bestelling is klaar en de mensen krijgen de etenswaren in een tas mee.

Hoewel we op het oog verwachtten dat er een bak met hete en gewone kip klaar zou leggen komen we bedrogen uit. Of ja bedrogen is het niet helemaal juist geformuleerd. Het vlees wordt nog ter plekke gebakken. Een voor een somt de verkoopster de broodjes en wensen op. Dit herhaalt ze nog 2x als de broodjes langzaamaan worden uitgedeeld. Onze visetende collega’s zijn dan al bij ons komen staan. Half in de regen half in de drup, want de luifel van het karretje is niet zo groot dat er meer dan 5 mensen onder kunnen staan. Bij de viskraam staan 4 man in een trailer te wachten op mensen die niet komen. Er was geen kip te bekennen. Wat is het een hard gelach voor de eigenaar dat deze kar niet meer mag staan waar hij ooit stond en 700 klanten had. Hij verdient echt beter dan zo weinig klandizie in lunchtijd op een vrijdag. Voor dag en dauw staat hij op en rijdt dan in 3 uur tijd naar Boxmeer. Maar goed, de viskraam daar komen  we wel weer.

Een bekender regionaal gezicht komt aanlopen. Het is een uitsmijter van weleer die nog altijd 2 gouden grote oorbellen draagt. Met de dooddoener richt hij zicht tot ons; goed eten drinken is ook duur, haha’. Als laatste, wat gezien de bestel volgorde klopt, krijg ik mijn broodje hete kip. Hete kip inderdaad, want in een vlaag van verstandverbijstering heb ik die ten naamstelling doorgegeven. Damn, als dat maar niet te pittig verwordt. Er zit een redelijke hoeveelheid saus op. Het stokbroodje is echt kakelvers. Dit in tegenstelling tot de vaak uiterst slappe broodjes die je links en rechts krijgt voorgeschoteld. Ik proef al een stukje hete kip. Met de pittigheid valt het reuze mee en de kip smaakt fantastisch.

We staan wat onhandig geposteerd onder het luifeltje, maar een ding is zeker ik geniet echt van een machtig lekker broodje. De eigenaar vraagt nog of het smaakt, we knikken instemmend toe. In de tussentijd dat hij verder bakt, spreekt hij als bekender gezicht eveneens nog wat mensen. Een van ons heeft een wrap, dat is 100x praktischer dan ons broodje op de hand. Er vallen links en rechts stukjes kip op de grond en op een gegeven zit er een witgelige substantie op mijn mouw. De saus is gaan druipen. Niettemin verorberen we het broodje in de regenachtige omstandigheden. Collega’s missen een prullenbak, maar deze is er wel degelijk net als servetjes. Ik maak mijn jas schoon, dep mijn mond en zeg goeiendag alvorens we de auto in gaan.

Was dit voor herhaling vatbaar.  Op zeker neem ik dan de gewone kip in een wrap met samuraisaus. Het was even wachten, maar goed we geven nieuwe concepten graag een kans en dit broodje kip smaakte zeker naar meer. Is deze foodtruck dan toch de (hete) kip met gouden eieren?