Het is een doodgewone doordeweekse dinsdagavond. Op onze app pronkzitting 2025, afgekort als pz25 heeft een bericht gestaan. Zullen we weer samen gaan zitten voor het komende seizoen. We moeten nog wat zaken doornemen en kijken wie en wat we hebben. Als een van de vaste deelnemers ben ik erbij. We gaan in de serre zitten bij een van de vaste deelneemsters. We drinken rustig een kopje slaap opwekkende thee en krijgen een stukje cake. Die cake zal later nog naar voren komen, maar goed cake dus. Goed becaken was het wel.
Er worden wat praktische zaken besproken. Zo zullen we elders moeten gaan oefenen en vooral goed moeten nadenken wat willen we en vooral nu een paar man gestopt zijn. Met wie, kritisch zijn of terugvallen op oude bekenden? Een paar klappers moeten er sowieso in. Ik drink na de cake nog een flesje bier. Het is erg gezellig, maar ik heb me voorgenomen om op tijd naar huis te gaan. Mijn broer deelt dit plan en zet me thuis af. Rond 22:20 uur ben ik thuis. Ik bedenk me dat ik nog een geboortekaartje heb liggen van de voetbalclub en ga deze inscannen. Ik wil de tablet nog halen om het Ziggo-sport switch kanaal aan te zetten, maar vergeet dit te doen. Wanner ik dit niet doe, speel ik dan een cd af via de laptop naar mijn surround systeem, maar eveneens vergeet ik dit.
Nadat ik het kaartje heb in gescand en de tekst heb geschreven hoor ik geluid in de achterbouw. Het duurt me te lang en ik ga kijken of het wel lukt met mijn partner. Die heeft net gevoetbald en het kan zijn, dat ze wat meer werk heeft. Toch besluit ik richting de keuken te gaan lopen. Wat dan gebeurt is met geen pen te beschrijven. Er staan ineens 4 heren tegenover me. 4 heren van de carnavalsvereniging. 4 heren van de prinsencommissie om precies te zijn. Ik weet gelijk hoe laat het is. 22:38 geven beide ovens aan. Ik word lijkbleek, wil dansen, schreeuwen, huilen, oerkreten slaan, juichen en rennen. Ze lijken te ge baren dat ik rustig moet blijven en ik schiet in de behulpzame modus. Zoals een mens altijd in staat is te helpen. Deze heren lusten ongetwijfeld een flesje bier.
Ze gaan me gewoon vragen als prins, ik kan het met geen mogelijkheid bevatten en drink als een bezetene een fles bier leeg. Hoe laat komt Lysanne? Ik moet het antwoord schuldig blijven, maar verwacht dat dit niet lang gaat duren. Ze willen al wat vragen, maar dat kan pas als Lysanne erbij is. Ineens een hoop herrie van buiten af; Houdoe, hajje’. Is ze wel alleen?’Ik ga er vanuit, maar ga poolshoogte nemen. De lamp in onze huiskamer wordt uitgezet. De mannen zitten in het donker, ik ga naar buiten. Puur om te checken of Lysanne alleen is. Dat is ze. Ze is stomverbaasd dat ik kom 'kijken', maar ik zei dat het wat lang duurde en loop weer naar binnen. Zij weet dan natuurlijk niet wat er te wachten staat…..
Als Lysanne binnenloopt weet ze eveneens hoe laat het is. 22:52. Maar nog belangrijker ze weet meteen dat we gaan de vraag krijgen of we het prinsenpaar van 2025 willen zijn. Natuurlijk willen we dat. We krijgen het draaiboek overhandigd en er worden wat praktische zaken besproken en ik ben nog altijd euforisch. Met geen mogelijkheid kan ik het bevatten. Ik tril over heel mijn lichaam, wil dansen, gek doen, maar probeer zoveel mogelijk informatie op te slaan. Onderwijl drink ik in recordtempo wat flessen bier leeg.
Er worden nog wat meer flessen Becks gold van hun kurk ontdaan en als vraag komt. ‘Wie worden jullie adjudant en hofdame’. Hier hoeven we geen seconde over te twijfelen. Kars en Janneke. Daar hebben we het wel eens over met ze gehad, mochten we gevraagd worden. De commissie geeft nog een goede tip. Probeer het op een bijzondere manier te vragen. Dat laatste wordt een gigantische uitdaging. Zijn de kinderen er, wanneer is Kars thuis ivm zijn ploegendienst. We nemen ons voor ze niet te appen met een volgende bericht. Kunnen we even langskomen... dat zou er te dik op liggen in deze periode.
Het wordt later en later en rond kwart voor 1 gaat de Prinsencommissie onopvallend naar huis. Hoe ze binnen zijn gekomen? Vorst Matthijs had me geappt, maar ik heb daar geen geluid van aanstaan. Dat appje heb ik niet gezien. Daarbij had een ander lid van de commissie een dag van te voren in het paadje achter ons huis gelopen. Zijn dochter stond toen voor onze achterpoort op het stoepje. Toen heeft hij stiekem gevoeld of hij van buitenaf de poort open kon doen. Dat is gelukt en nu hoefden ze er maar zachtjes tegen aan te duwen. Zo zijn ze 1 voor 1 onze achtertuin binnengelopen. Ze hebben bij toeval ontdekt dat de achterdeur gewoon open was. Geweldig, hoe de prinsen commissie aan alle details denkt. Zij hebben door de jaren heen al vele bijzondere taferelen moeten uithalen. Bij ons liepen ze letterlijk even binnen. Deze inval was, niet zout, niet zuur, maar mierzoet en smaakt naar meer.
We proberen te slapen, maar dat gaat niet. Een groot geheim is ons ten dele gevallen. Daarbij moeten we zwijgen als het graf en ons alvast voorbereiden op smoesjes. We moeten zo normaal mogelijk blijven doen. Vooral doen wat we anders ook doen. Daarbij komt de volgende uitdaging. Hoe gaan we onze adjudant en hofdame dit prachtige nieuws brengen en ze vragen? Zonder daarbij op te vallen. Wordt dat eveneens een zoete inval……?
Reactie plaatsen
Reacties