Kermis Beugen

‘Biercantus’ 

Je hebt plaatselijke tradities en je hebt persoonlijke tradities. Tradities moet je waarderen, accepteren en als het even kan, beleven. Een van die persoonlijk tradities is de kermis in Beugen. Al sinds jaar en dag breng ik jaarlijks een bezoekje aan deze kermis in ons buurdorp. Voorheen sloeg ik geen zaterdag over. Vanaf mijn 16de ben ik er in de afgelopen 20 jaar zeker 15x geweest. Als we het niet gepland hadden, kwamen we er vaak bij uit. Veel schik hebben we er gehad tijdens deze zaterdagavonden. Heerlijk gewoon om de hoek. Op de fiets en 2 kilometer verderop een leuke avond beleven. Meest bijzondere avond was wel in 2014, toen de band optrad, maar de kwartfinale van het WK aan de gang was. Nederland slaagde er niet in te scoren tegen Costa Rica met uitblinker Keylor Navas en er kwam verlenging. Hierna volgende penalty's. Gevolg de band die zou optreden bij het Posthuis, kon pas om 23:45 uur beginnen. Gelukkig wel met een dolgelukkige menigte, want ons oranje had gewonnen. Sinds 2 jaar veranderd  het ritme wat van de standaard zaterdag avond Beugense kermis.

Op vrijdagavond was er een biercantus en een kameraard inviteerde ons om deze te bezoeken. Dat klonk eerst wel even van, is dat niet voor studenten? Toch niets voor ons?  Met 4 vrienden trokken we de stoute schoenen aan en beleefden een memorabele avond. Zelf was ik wat vertraagd, de andere 3 zaten al heerlijk aan een lange tafel hun biertjes te drinken. Ik kocht mijn munten, gooide ze op tafel en schonk een beker bier in uit de pitcher. Een kameraard wees me erop dat het boekje op de juiste bladzijde moest liggen, anders was je de Sjaak. Dan kon je zo maar eens het podium opgeroepen worden en een "atje voor de sfeer' komen doen.  

Juist mijn kameraad heeft zijn boekje niet open en jawel hij mag op de tafel gaan staan. Onder het 'atje voor de sfeer'  moet hij een drankje doen. Dit gaat zo de gehele avond door. Een van de mannen van het cantusteam speelt met zijn trompet, voor hem het credo om, het zij verplicht' op de tafel te gaan staan en een atje te doen. Dit een keer of 5, dus even 5 bier meer op. Dit terwijl de hele avond de pitchers niet aan te slepen zijn. We komen niets te kort. Het wordt hoe later, hoe gekker. Al helemaal als degene eruit worden gepikt en het podium op mogen. Eentje gaat nogal ver, daar een vrouw haar vriend uit een bakje, water aan de lijn als een hond bier moet drinken. De titanic met een jongen die de rest van de week in sportschool doorbrengt geeft wel een komisch gezicht.  

Om 23:45 is het afgelopen. We spreken de groep jongens van de cantus nog. Ze komen uit IJsselstein en doen dit vaker. We geven aan een geweldige avond te hebben. We halen nog een pitcher, maar zitten vol. De pitcher wordt eigenlijk niet meer geledigd. Sterker nog 1,5 uur later zijn we als enige 4 nog in de tent. Zelfs de bewaking is al weg en wij staan nog steeds bij deze pitcher. We lopen met een beker bier naar onze kameraard. Onderwijl komen we op het lumineuze idee om Turkse delicatessen te bestellen. Voor een van ons is het genoeg, hij pakt een bord pap en gaat naar bed. Wij eten de broodjes shoarma en fietsen rond half 3 terug naar Oeffelt.  Een prachtige avond rijker.  

Een jaar later zijn we er weer bij. Dit keer een cantusband. Erg leuk, live muziek, weer een geweldige sfeer. De tent is voller dan vorig jaar en wat wellicht nog meest bijzonder is. We zijn met meer dames dan heren. Degenen die op het podium moeten, mogen atten en we drinken meer dan genoeg, maar zo extreem als een jaar eerder is het niet.  

Dit jaar komt de uitnodiging voorbij en wordt de datum als vanouds omcirkeld. Sterker nog een paar dag voor het event, wordt er zelfs een groepsapp aangemaakt. Op de dag zelf kom ik later thuis van het werk en doe vooral rustig aan. Dat ik iets later kom, met Spanje – Duitsland als kwartfinale van eht EK op de televisie. Het zal wel. Rond kwart voor 9 kom ik in de tent binnen. In de appgroep staat. We zitten vooraan.  Nou handig dit Ik zit pontificaal vooraan tijdens de de cantus. Ik moet nog een glas hebben. Een boekje en een sticker met mijn naam erop. Alle 3 worden geregeld en we gaan er voor zitten en eerlijk is eerlijk, drinken. Ik bestel meteen een kan bier voor ons, dan hebben we die vast.  

De opstelling is kerkelijk en het concept is mooi uitgedacht. Een priester die het opleest. Iemand achter het altaar/dj boot en dan de almachtige die iedereen in de gaten houd. Of het glas wel vol zit. Geen telefoon gebruikt wordt en of iemand niet naar de wc gaat tijdens de mis. Nou dat laatste doen 2 personen wel en zij zijn de sjaak. Wat zij moeten doen? Het atten van een glasbier, dit met een sok om het glas heen van de andere (onbekende) persoon. Kortom er gaat niemand meer naar de wc toe tijdens de mis. Dan is het goed mis.  

Een van onze tafel wordt ook naar voren gehaald. Waarom weten we niet, hij moet atten en doet dat foutloos. Hij verslaat zijn mede podiumgenoot, die jawel, nog een keer moet atten. Maar nu een hele glazen schoen. Dit gaat niet lukken en onze kameraad mag terug en helpt hem door de rest van het glas in-een-tijd leeg te trekken. Applaus en een set van 100 stickers vallen hem ten dele. Een ander mag naar voren komen en onder “who lets the dog out’ uit een bakje drinken. Ook lekker natuurlijk.  

Tijdens de pauze, haalt een kameraard zijn standaard portie bitterballen voor ons aanwezigen.  

Tussendoor komen prachtige nummers en houden we een keer onze biertjes op onze telefoon. De lampen zijn uit, de spots van de telefoon aan. Dit ziet er geweldig en sfeervol uit. Iedereen doet mee. We zien een wat jonger persoon nog een keer naar het podium moeten, hij heeft de knollen al gaar. Goed, wij worden er niet nuchterder op. Zo valt een van ons, van het bankje de tafel achter ons. Maar godzijdank, ze staat op, drinkt een slok bier en zet de feestelijke stemming die heerst voort.  

Even later mag ze het podium op. Voor een iedereen een raadsel tot en met. We hebben geen enkel idee, maar goed er staan zo maar 8 man op het podium. Die 4 aan 4 mogen drinken. Onze vriendin valt zeker niet door de mand en heeft hem snel op. Ze winnen met deze 4. Rond 23:45 uur is het tijd voor het slotnummer. Zombie niet van the Cranberries, maar dan de haarfijne hardstyle versie van Ran-D.  

Als het octoberfest biercantus team het podium verlaat. Gaan de tafels aan de kant, worden er hangtafels  neergezet en kan het feest losbarsten. We bestellen nog snel een kan omdat het kan. Eentje welke niet meer zo spoedig geledigd wordt als de andere kannen. We drinken rustig nog wat biertjes als de priester me aanspreekt. Wat deed jij leuk mee zich. Ik zag je links vooraan zitten en heb je continue, of met een vol glas bier of dansend/springen/zingend gezien. Ik kan niet anders dan bevestigen en vertel dat ik het bijzonder leuk vond en dat zij het goed in elkaar hadden zitten. Ik zei hem dat ik uit Oeffelt kom, dus het wel kon waarderen dat we daar te horen moesten zijn. Ze komen zelf uit Vinkel.  Ze doen het graag en het team klopt als een bus.  

Rond kwart voor 1 ga ik naar huis, een dag later wacht Köln. Thuis heb ik nogal wat last van mijn bier, ik geeft de bitterballen de schuld, en ga van cantus. Maar meest belangrijke, de traditie kermis Beugen zette zich weer met een geslaagde editie voort.