De Musical

Musical

Deze week waren we aanwezig bij de musical van de St Jozef basisschool in Holthees-Smakt. Ondanks dat ons neefje 9 jaar is en in groep zes zit, stond ook hij al op de bühne. Dat er nog een basisschool open is in dit tweeledige dorp met een leerling of 50 is überhaupt een wonder. Fusies zijn in het onderwijs orde aan de dag, waarbij schaalvergroting niet uit de weg wordt gegaan. Gevolg veel te grote klassen, (nog)meer overspannen leraren met daar bovenop een nog groter leraren tekort. Hieruit komt de volgende uitdaging om de hoeken. Namelijk dat er niet de juiste aandacht voor iedere individu is. Zoals gezegd gaat deze vlieger in Holthees niet op. Daar zitten groep 6,7 en 8 samen zodat ze samen nog tot een 20 tal leerlingen komen. Een aantal wat voldoende is voor een musical opvoering.

De eerlijkheid gebied te zeggen, musicals zijn niet zo mijn ding.  Althans na het bezoeken van de musical over Queen, genaamd ‘we will rock you’, met overigens wel goede muziek, heb ik gezworen nooit meer een musical te bezoeken. Echter hebben we in de loop der jaren wat neefjes en nichtjes gekregen die langzaam aan ouder worden en dus ooit aan een musical mee zullen doen. Dit jaar was het al zo ver en kregen een uitnodiging om langs te komen. Een uitnodiging nemen we altijd serieus en als we kunnen, dan gaan we.  Dan gaat even alles overboord...

De parkeerplaats van de school stond al vol en de fietsenstalling puilde uit. Het zou zo maar eens druk kunnen worden. We werden netjes welkom geheten door 2 leerlingen in musical-outfit. Van hen kregen we een lijst met de personen die deelnamen aan de musical. De doorgang leek ietwat versperd, alvorens we de meteen stokoude gymzaal binnentraden. Daar er geen aula aanwezig is in deze school wordt de gymzaal omgeturnd tot acte préséance. Waarschijnlijk ben ik al 150 keer langs het ding op gekomen, maar nu zag ik hem daadwerkelijk van binnen. Dat het druk was bleek wel uit het volgende. Er werd in allerijl door leraressen nog krukken klaar gezet om te gaan zitten, want het zal bomvol. Met een 75 aanwezigen was het sporthalletje goed gevuld. We hadden hierop alsnog kunnen gaan zitten, maar we hadden dan niks kunnen zien. We bleven staan. Net als de cameraman langs ons. Die de hele avond op een turn bok bleef staan en eigenlijk hiermee eveneens een prestatie leverde.

Maar goed de afscheidsmusical daar kwamen we voor. Toch een beetje, zo niet het hoogtepunt na 7,8 of 9 jaar basisschool. Heel toepasselijke heette het schip in deze musical Alles overboord, wereldreis. De eerste soort van wereldreis zit voor de leerlingen van groep 8 er op. Het vergt veel inspanning concentratie en oefeningen om zo’n musical te doen. Voor mij persoonlijk is het een jaar of 25 geleden, maar kan me hem nog goed herinneren. Met geweldige intensiteit heb ik het destijds mogen beleven, maar het was ontzettend gaaf om de musical Jackpot op de bühne te brengen.

Terug naar 2023 in een bloedhete gymzaal in Holthees, waar ons neefje van 9 jaar dus aan mee mocht doen. Mee doen aan een musical op 9 jarige leeftijd. Of je nu voor 50.000 of 5 man op een podium staat, zenuwen zijn er altijd.  Na een luid en duidelijk welkom te zijn geheten door de kapitein begon de musical. De wereldreis bleek achteraf geen reis an sich, maar de naam van het schip waar eenieder op uitnodiging mee mocht gaan. De leerlingen of beter deelnemers die verschillende rollen hadden kwamen het podium op en af. Het moet gezegd worden ze deden het allemaal geweldig. Natuurlijk de een is wat vrijer dan de ander, maar de teksten zaten er goed in. Er werd luid en duidelijk gesproken. Neefje kwam voor het eerst in beeld bij een liedje en deed zoals iedereen leuk mee.

Uiteraard is het gezelschap geen professioneell en gaan er wat kleine zaakjes mis, zoals een slappe lach, een vergeten attribuut of tekst en een verkeerd ingezette tune. Maar dat maakt niks uit, dat zijn juist de charmes in avonden als deze en brengt het aanwezige publiek, bestaande uit vaders, moeders broertjes, zusjes, opa’s, oma’s, ooms, tantes en oud-leerlingen wellicht nog meer in verrukking.

We zagen van alles voorbij komen, geweldige oneliners, tot aan een stel met zwangere vrouw, die heerlijk kibbelend over het toneel gingen. Maarten van Rossig met prachtige oneliners, en dan als hoogtepunt, hier kan ik ontzettend van genieten een geniale grap met een strik. Deze man hield niet van strikvragen. Droeg een strik en zei tegen iemand dat zijn veters loszaten. De ander keek naar beneden en gaf aan dat dit niet het geval was. Nee, maar dit was ook een strik vraag…..

Mocht neefje dan ook niet meedoen? Jazeker wel, als een racket kwam hij als Johnny Jetpack het toneel op gegleden. Hij pakte de microfoon en sprak geenszins vertederend, zoals we hem kennen. Nee, luid en duidelijk. Goed om te zien. Maar zoals gezegd alle leerlingen wisten wat ze te doen stond en ging er iets mis, verbeteren of vulden ze we elkaar gewoon aan. Zoals 2 zusters in een zelfde broek. Die met 4 verkeerde benen uit bed konden stappen. Daarbij was iedereen op tijd op het podium en wist er moest gebeuren.

Wat verder nog opvalt is dat de liedjes moderner en vlotter zijn geworden. We hoorden een paar goede solo’s en ondanks dat er geen microfoons op het podium stonden waren ook de andere nummers goed gezongen. De nummer zijn een stuk moderner en geen 100-in-een-dozijn nummers meer. Zoals Nielsons’ ‘sexy als ik dans’ wat gezongen werd als  ‘roeien met de riemen die je hebt’

Na een ruim en boeiend uur was de musical voorbij. Een luid applaus viel de deelnemers, maar natuurlijk ook de leraressen ten dele. Het was ze weer gelukt een hele goede musical neer te zetten op een basisschool. Er werd op originele wijze afscheid genomen van de 7 groep 8’’rs. Dit middels een mok te overhandigen met 3 woorden die op hun karakters sloegen. Tijdens deze overhandiging werden ze toegesproken en succes gewenst. Na afloop liepen we linea recta naar buiten, want alles plakte in de kolkende gymzaal. Bij mij persoonlijk plakteer  nog meer, maar dat kwam vooral doordat er een kauwgom in mijn broekzak zat geklemd. Eenmaal buiten kwam neefje vrolijk aangerend, hij had ons niet allemaal gezien, maar had het leuk gevonden om mee te doen.

Voor mij is een ding zeker, een basisschool periode moet afgesloten worden met een musical. Dit was 25 jaar geleden al zo, dat is nu nog steeds zo en over 25 jaar ook nog. Hopelijk tot volgend jaar.