Het is zaterdagochtend en er staat eindelijk weer een tripje Kleve op het programma. Het kwam er maar niet van door diverse omstandigheden. De nieuwe plaat van Frank Popp Ensemble – Waves lag klaar bij mijn vaste cd-man Bernd en zijn CD-Line. Daarnaast had ik nog een cadeautje besteld wat eveneens binnen was gekomen. Een week eerder wilde ik al gaan, maar ik gokte erop dat een week later de Franziskaner weizener in de aanbieding zou zijn bij de Norma. 2 kratten met 20 halve liters voor nog geen €24. Mijn gok pakte goed uit en ik toog naar Duitsland op deze zaterdagochtend. Bernd had al aangegeven, dat ik vooral tijd voor een koffietje mee moest nemen.
De heenweg zit er een tractor dwars en schiet het niet echt op. Gelukkig gaat hij achter in ’t Ven naar links, maar anderzijds ik heb de tijd. In Kleve lijk ik nog alleen op de kruising richting Hau. Er komt een ambulance me hier tegemoet rijden. Bij de Norma rijd ik een nagenoeg uitgestorven parkeerplaats op. Dit terwijl het ongeveer 10:00 uur is dus primetime boodschappentijd. Ik parkeer mijn auto zo ver mogelijk weg. Ik pak een karretje, loop naar binnen, gooi er achteloos 2 kratten in reken af en laat me niet verleiden door de overheerlijke backerei-luft. Ik ledig mijn kar en geef deze aan een oudere man met mondkapje. Die me bedankt voor de simpele geste.
Hierna ga ik richting Edeka Schroff de drankenhandel om Berliner Kindl weizener himbeeren te bemachtigen. Het is nog behoorlijk overzichtelijk op de parking en ik parkeer zo dat wegrijden geen uitdaging wordt. Ik moet wat verder lopen, maar met mijn beoogde sixpacks moet dit geen onhaalbare kaart worden. Hier pak ik snel mijn 2 sixpacks. Zie dat er geen rij bij de kassa is. Ik reken vlug af en ga door naar de Intersport, waar ik vind dat de kortingen laag zijn. Het is einde seizoen, maar alle shirts zijn slechts 20% afgeprijsd.
Ik loop door de stad in. Iets wat ik al even niet meer gedaan heb. Er zijn zaken veranderd. De kiosk op de hoek waar 's ochtends diverse mensen al stonden te zuipen is er niet meer. Er ligt een zwerver op kop op een bankje. De zaak met het vergeelde speelgoed in de etalage is er niet meer. Bij de Saturn loop ik enthousiast naar de muziek afdeling. Hier schrik ik wederom. Er is nagenoeg niets meer van over. Een plaat of 200. Een cd of 300 dat is het wel zo’n beetje. De Saturn stond ooit bekend om zijn grote platen/muzikale aanbod. Mijn eigen collectie is groter dan wat er vandaag de dag in het schap staat. Als muziekliefhebber vind ik dit bijzonder spijtig. De lp Nie Wieder krieg van Tocotronic blijft niet plakken en ik ga verder. Het centrum in, naar de Galeria Kaufhof. Gewoon, omdat het kan. Ergens mis ik die uitstapjes in eigen land naar naar V&D stiekem. De Galeria Kaufhoff is vrij leeg, maar het ruikt er heerlijk. Op mijn route zie ik mensen al op een terras zitten aan het bier en pommes mit mayo. Ik vind er niet veel van.
Terug loop ik naar de Thalia waar ik eindelijk, mijn standaard aankoop na een mondiaal voetbaltoernooi koop. Ik ga er een boek over het laatste EK kopen. Dit doe ik na ieder WK of EK sinds 1998. In Nederland bestaan deze uitgaves sinds 2000 niet meer. Gewoontedier als ik ben doe ik dit meestal tijdens mijn jaarlijkse kerstmarktbezoek in Oberhausen bij de Thalia in CentrO. Ik Ik krijg geen tasje mee, dus loop met een boek in handen door de stad heen. Ik voel me wat ongemakkelijk hierdoor, maar bedenk me. Het zijn maar 800 onhandige meters. Ik kom diverse types tegen. De op kop liggende zwerver ziet voor het eerst daglicht en ik zie een man met diverse tatoeages in zijn gezicht.
Ik leg mijn boek in de auto en moet simpelweg pissen als een reiger. Dit kan bij de Macdonalds, op de kleinste wc van heel West-Europa. 2 deuren die naar binnen openslaan en toch 2 urinoirs op deze 1,5 m2. Ongekend hoe ze dit hebben kunnen bedenken. Het is er voor het tijdstip van kwart over 11 bijzonder druk. Waaronder veel landgenoten. Ik wil sinas bestellen, maar vind 3euro nogal wat voor een klein bekertje en bestel een hamburgertje. Deze eet ik op mijn manier op en ik ga door naar Bernd. Op mijn manier een MacDonalds hamburger eten is eerst alles om de augurk heen eten. Dat is voor mij het ultieme genot Al sinds mijn eerste actieve herinnering eet ik de hamburger van Macdonalds op deze manier. Of het een familiekwaal is, mijn broer kan dit kunststukje herhalen.
Als ik bij Bernd aankom is hij druk en vrolijk. Alfred, die een 2de hands platen handel had, is er ook en herkent me. We keuvelen over vanalles en nog wat. Zoals de distributie en leveringen van platen. Vooral als hier iets mee is en je dit zelf moet regelen. Zoals laatst bij 10 elpees van Neil Young waar een fout in zat. Bernd regelt dit, maar of een Saturn of andere keten dit zal doen? Het is jammer vind hij dat het allemaal zo gaat. Alfred en Bernd vinden het typisch dat ik bevestig wat zij ervaren over de toestand in de stad Kleve an sich. De vele leegstand van panden, het aantal zwervers in de stad en de wat treurigere sfeer op deze toch wel aardige dag.
Er komt een man meer binnen. Hij doet me denken aan een buurman van vroeger. Ik heb hem wel eens vaker gezien. Hij praat met een accent, waardoor ik extra goed moet luisteren als hij iets zegt. Daarna komt er een vrouw binnen. Ze heet, hoe kan het ook anders dan een Duitse vrouw van begin 60, Birgit. Ze hoort dat ik Nederlands ben en vraagt of ik een band weet voor een concert. Ze heeft een vriendin in Velserbroek waar ze regelmatig heen gaat. Deze gaat verhuizen overigens verhuizen naar Harlingen. Ik geeft Tribute to the Cats band als voorbeeld. Wellicht dat het iets is wat ze zoeken. Anders moest Bernd me maar vragen dan kon ik wat bands achterlaten. Prima doen we natuurlijk. De man naast me zoekt ze even op zijn smartphone en herkent duidelijk The Cats.
We worden al gewaarschuwd, maar even later komt de schlagerkoning binnen. Zijn naam weet ik niet, maar hij is er vaker en draagt een zonnebril om zijn 'kater' te verbergen. Hij heeft de avond ervoor, zoals standaard, gedanst en wodka gedronken. Niet met cola, want cola is namelijk niet zo gezond verteld hij. Hij had nu wodka-kirschensaft gedronken. Terwijl hij zijn net iets te zware lichaam in een stoel heft en me feliciteert met de promotie van fc Volendam. Bernd is voor Schalke’04 en het gesprek gaat al snel verder over Schalke. Ze hopen vooral dat ze erin blijven al doet het ze pijn de ondergang te zien. Bernd werkt in de tussentijd nog een hele stapels cd’s weg in zijn administratie. Word 3x gebeld en houd vooral de man met de zonnebril voor de gek. Wel complimenteert hij mij indirect met mijn Duitse spraak. Wat ik nog heel bijzonder vind, is dat wanneer Birgit vertrekt nog even een sigaret gaat roken. Ik kijk verbaasd op als ze een shaggy gaat pielen. Ik wens haar een fijn weekend. Als ik mijn koffie uit heb ga ik betalen en dank Bernd voor zijn arbeid. Tevreden loop ik met de nieuwe Frank Popp Ensemble en cadeau naar de auto. In een rustig tempo rijd ik terug naar huis. Het was een bijzondere zaterdagochtend in Kleve…
Reactie plaatsen
Reacties