
Tijdens de goederen- en dienstenveiling was een van de opvallendste en ludiekste items (immers ontstaan bij een pubquiz) kavelnummer 149: “een halve dag bierbrouwen tijdens workshop bij Giel thuis, recept naar keuze. Circa 30 liter bier op de fles aangeboden door Giel Ermers”.
Zelf had ik hier zeker oren naar, maar uiteindelijk was het Michel van Heusden die het hoogste bedrag bood en de kavel binnenhaalde. Michel was dus letterlijk en figuurlijk de uitverkorene. Hij was zo sportief om mij als tegen- of opbieder, zo u wilt, mee te vragen voor dit item. Zo fietste ik om 09:45 uur ’s ochtends samen met een van de belangrijkste inspiratoren van de veiling, Fons van Heusden, richting het Cuijkse voor een workshop bierbrouwen. Giel woont overigens niet in het Brouwersbos, welke afslag identiek is aan de straat waarin hij woont. Iets wat verdomde toepasselijk zou zijn geweest, maar een straat verderop in de Klaver. Daar aangekomen werden we verwelkomt met koffie of thee met gebak, welke de al aanwezige Michel en eega Laura hadden mee genomen.
Na een kopje koffie gingen we aan de slag. Simpel gezegd zou je zeggen, neem wat water, hop en gerst en gooi dat bijeen. Breng het op temperatuur en hop(pa) het geheel is klaar. Nou, er komt wel wat meer bij kijken. Uiteraard beschikt Giel als wat ervarenere brouwer over wat meer materiaal dan de gemiddelde hobbyist. Zo heeft hij de beschikking over drie grote ketels (in een grijs verleden nog materiaal van het waterschap) met de nodige aansluitingen en een capaciteit van bijna 50 liters te brouwen goudgeel vocht. De gekozen smaak van het door ons (mee) te brouwen bier zou een wat zwaardere weizener worden.
Schoonmaken en wachten
Giel gaf heldere uitleg over zijn systeem en gaf gelijk aan dat voor bierbrouwen twee zaken van essentieel belang zijn. schoonmaken en wachten, het brouwen is een geduldig proces. Geduld is een schone zaak en soms kan geduld tenslotte ook lonen. We zouden het hele brouwproces in kaart kunnen brengen, maar het bestaat in het kort uit: mouten-schroten-maischen-klaren-wortkoken-gisten-bottelen. Voor verdere uitleg https://www.biernet.nl/algemeen/bier-brouwen in dit schrijven behouden we ons tot het bezoek en de dag zelf.
Zoals feitelijk aangegeven door de kavel zouden we 30 liter gaan brouwen, maar uiteindelijk zouden dit 40 liters verworden. Geduld is een schone zaak, zo ook het malen van het hop. Wat als eigen brouwer op prachtige wijze geschiedt. Men neme een emmertje hop gooien dit in de bemaler welke bedient wordt door een boormachine, waarna de opbrengst alle kanten uit springt. Het geen weer op sublieme wijze wordt tegengehouden door een kartonnen stuk doos, waarbij ook nog een personage nodig is voor het vasthouden van een emmer. Dit verhaal is net zo instinctief als dat het klinkt. Gelukkig hebben we de foto’s nog, alwaar bovenstaande tekst opgehelderd wordt.
Giel liet ons tussendoor van allerlei mogelijke ingrediënten proeven. Wat an sich geen aanrader is, maar wel in kaart bracht wat er mogelijk is om het geheel op smaak te brengen. Precisie in het brouwen is van uiterst belang, vandaar dat op zijn ‘ketels’ ook een temperatuur meter is bevestigd. Wanneer de juiste temperatuur is bereikt kan het volgende proces plaatsvinden. Zo was er tussendoor plek voor wat gezellige praatjes en genoten we rond half 1 van een voortreffelijke lunch welke door Giel’s partner was bekokstooft.
Sinaasappelschil
Na de lunch mochten we als ‘secret ingedrient’ een sinaasappelschil raspen, iets wat overigens eenvoudiger klinkt, dan dat het in werkelijkheid is. Na ditgeen klaar te hebben gemaakt, werd het tijd om het bier in de emmers te laten stromen, waarbij separaat het overgebleven hete water in een emmer stroomde. Deze werd vakkundig ‘gerecycled’ als warm zwembadwater. Zo was het ook nog een duurzaam dagje. Beide emmers met bier zaten behoorlijk vol, de deksel kon erop en ’s avonds kregen we al een filmpje van Giel, dat het bier ook echt aan het ‘werken’ was. Het goed had zicht niet vergist, maar was dus echt aan het gisten.
Na het brouwproces, maakten we de gezellige dag compleet, door af te sluiten met een bbq. Welke overigens niet plaats vond op de Klaver, maar op het Beenhouwersplein. Een betere naam voor een bbq locatie is er bijna niet. Boven op de restanten van een voormalige slagerslocatie.
Een week of 5 later, was bekend wat er gebrouwen was en kon er gebotteld worden. Dit leverder geen ‘bottleneck’ op, maar we hebben mogen genieten van een heerlijk (op eigen) weize(ner)!
Reactie plaatsen
Reacties