
Al jaren probeert onze carnavalsvereniging op diverse wijze voor activiteiten in het dorp te zorgen. Tijdens de carnavalsperiode is het programma bekend, maar buiten de carnaval is er sinds jaar en dag een activiteit in juni. Voorheen bekend als het zomerspektakel waarbij de stropoppen je al weken van te voren naar de jaarmarkt trokken. Een jaarmarkt was niet meer het gouden ei. Daarbij was er veel concurrentie en dus moest er iets anders komen.
In mijn eerste jaar bij de vereniging werd dit een feestavond bij de stropoppen aan de doorgaande weg. Ik mocht toen achter de bar staan, totaal onervaren, maar samen met een van de grote inspiratoren zagen we dat het goed druk was. Dat 1ste jaar werd een redelijk succes, ondanks de grote kosten die het met zich meebrengt. Na jaren blijven proberen, van locatie wisselen blijft het lastig. Er is zoveel te doen, om iedereen in het dorp te houden. Het zijn van die opgaves waar je geen uitkomst voor hebt. Dit jaar werd er (wederom) iets nieuws bedacht. Het Oeffelts weekend werd gehouden in de natuur en er zou op zondag een bierproeverij zijn. Een ding is zeker. Als lid van de vereniging probeer je het zoveel mogelijk (uit) te dragen.
Zaterdag; DJ NIGHT
Op zaterdagavond treden er 4 ludieke dj duo’s op terrein van het Oeffelts weekend. Een weiland tegenover de voetbalclub. Een paar weken van te voren wordt ik gebeld door de voorzitter of ik interesse heb om mee te doen. Uiteraard wil ik dat doen en ga er iets van maken. Samen met mijn adjudant zullen we ervoor zorgen dat het een groot feest gaat worden. Of in elk geval dat we er zelf een feestje van gaan maken. Doordat ik erg druk ben lukt het me niet om rustig een lijst in elkaar te zetten. Mijn adjudant heeft al wat nummer doorgegeven, waar weet mee gaan doen. Op woensdagavond heb ik mijn mix in elkaar zitten. Op zaterdagmiddag wijzig ik nog een paar nummers, omdat er nog wat te binnen schieten.
Het is zaterdagochtend als we gaan opbouwen. We melden ons al om 08:00 uur bij van Gelder om te verzamelen. In de schuur staan al wat mensen. Ik schrik een beetje, als dit het is. Dan wordt het een lange en zware ochtend. Al staan er hier een mannetje of 10. Ik loop naar de kantine en deze zit vol met leden. Kortom er zijn bijna 25 man die komen helpen. Super, want dan gaat het wellicht niet zo lang duren. Vele handen maken licht werk. Voor mij is overigens bijna alles (te)zwaar. Het draaiboek had ik tot me genomen en ik dacht nog van nou. Ik weet niet wat of waar je me in kunt schalen, maar je kunt altijd iets dat is een feit. Ik fiets naar het terrein en het springkussen komt er aan. Er kunnen hekwerken afgeladen worden. Nou ‘hek’werk’ grap ik nog en lichtslangen mogen van peren worden voorzien en daarna opgehangen. Er komt een springkussen aan. De eigenaar weet nog te vertellen dat er morgen ongetwijfeld nog wat nodig is, maar hij ‘officieel’ nog van niks weet. We hebben schik. Drinken vanwege de hitte het nodige water en genieten van een heerlijk snackbroodje van de Spar. Er word gefluisterd dat het wel eens een eenmalige editie kan zijn, omdat de gemeente de vergunning in wilde trekken. Juist die eerst in allerijl goedgekeurd was.
Rond 12:00 uur ben ik klaar. Het opbouwen duurt op deze locatie wat langer, maar bij de eerste voetstappen op het terrein heb ik er al giga veel zin in. Dat wordt alleen maar meer naarmate het opbouwen vordert. De motivatie van de leden is daarbij geweldig. We zullen weer op tijd richting de locatie gaan, omdat mijn partner mag helpen achter de bar. Dit jaar ben ik vrij gepland, ik had me weer verheugd op een (mid)dagje ouwehoeren in het kassahokje of tappen of wat dan ook.
’s Avonds maken we ons op voor de dj avond. Het is rond 21:00 uur al aardig druk met een 100-tal aanwezigen. De eerste act heeft een nu al legendarische opkomst. Boeren Harm komen op de oude zundap en hebben veel (boeren)rock nummers. Het is erg komisch en de stemming komt er in. Iedereen drinkt tevreden zijn biertjes. Hierna is het aan 2 boezemvrienden die met een halve kip op de kop het podium op komen. De vette hanen genaamd. Ze hebben wat rammers en Nederlandstalige songs. Het is gezellig op het terrein en wordt steeds drukker. Ik loop een keer naar achter en zie gewoon dat iedereen een verdomd leuke avond heeft. Geweldig om te zien. Hierna is het tijd voor DJ WE, Mc Horses en DJ Rock die nog een verrassing hebben. Ze maken er een actief spektakel van, want er mag paardje gesprongen worden. Schitterend bedacht. Zelf wordt ik al wat zenuwachtiger voor ons optreden en probeer niet te veel te drinken. Er zijn zo’n 300 bezoekers en dat stemt iedereen tevreden. Zelfs een vriendengroep besluit hier na een leuke dag de avond hier te eindigen. Zij zien er niet alleen olijk uit, maar maken er een feestje van.
We gaan ons even later op maken voor ons optreden. De stick hebben we overgedragen en zal afgespeeld worden. We kleden ons om en zijn er klaar voor. We worden keurig aangekondigd en dan klinkt Blademasterz, Masterblade uit de speakers. Het gaat verder met, wellicht wat afgezaagd maar toch, Scooters One. Bij Wake up van the Prophet & Brennan Heart doet een heel groot deel van het publiek mee. Er zit wat variatie in met Tage Wie Diese van Toten Hosen, Echte Vrienden van BZB en meer nummers. Bij de DJ Paul Elstak Remix van Yaya, Kolo trek ik het shirt van Yaya Touré aan voor wat meer dimensie. Zelf krijgen we continue bier aangereikt van de organisatie, al hebben we daar amper tijd voor. We eindigen met de Noisecontrollers eiditie van Scooters’ Move Your Ass. Voor in het publiek smeekt een guitige jongeman meermaals om BZB’s Baile Unplugged, maar gezien we geen spotify lijst hebben, maar een echte mix kunnen we dit niet draaien. Vanaf het podium is dit overigens bijna niet uit te leggen.
Als onze set erop zitten, zijn we moe, maar super voldaan. Wat was dit gaaf .Vooraf had ik zoiets, al doet geen man mee, als we maar schik hebben op het podium. Een mooi compliment dat ik hoorde. Zeker voor iemand die meer dan toe is aan vakantie. Jij geeft ook echt alles! Dat was ook de bedoeling, als je gevraagd wordt, moet je wel met iets komen. Geen half werk leveren. De dj’s die het geluid hebben geleend had ik al ingefluisterd. Doe Baila maar en die wordt ingezet. Tevreden drinken we nog wat biertjes en gaan huiswaarts. Dit is best wel genieten vanaf deze plek. De volgende ochtend moet er weer opgebouwd worden. Of er nog foto’s zijn van ons optreden? Ik hoop het, want de fotograaf had zijn rolletje al vol en het waren net wat te veel bpm’s voor hem.
Zondag; Bierfestival de Goudvisch
Om 09:30 uur staat in het draaiboek dat we weer verwacht worden. Zelf kan ik tot maximaal 11:00 uur, want het is Vaderdag dus ik wil mijn vader wel nog even zien deze dag. Daarnaast is zijn vriendin jarig, dus een bezoekje, hoe klein ook, gaat gebracht worden. Wederom is er een aardige groep op de been en de verhalen van de avond te voren zorgen voor glimlachen. Iedereen had toch iets mee gedronken dan beoogd. Niemand is nuchter thuisgekomen, had hem goed geraakt. En wat zou er achter die balen stro zijn gebeurt? Het laat zich wellicht raden. Alle bezoekers vonden daarbij de locatie gaaf. Zelf zit ik deze (zon)dag nog met een redelijk dilemma. Wat ga ik doen. Ga ik voetballen kijken waar ik als volger, secretaris bij een promotiewedstrijd wil zijn. Of ga ik nu ik weet dat er 3 of 4 vrienden komen en toch als Prins zijnde naar een activiteit georganiseerd door de carnavalsvereniging. Ik weet het echt niet.
Na wikken en wegen kies ik voor het weekend en zet de vakantietroef in. Daarbij vind ik speciaal bier geweldig. Het maakt de keuze te billijken. Ik koop munten en een glas als ik weer op het terrein komen probeer een Zuiderbuurlijk (Beugens) biertje. Er volgen er meer. Het weer is goed. De muziek speelt heerlijk op de achtergrond. Meer heeft een mens niet nodig. De vrienden komen zijn evenzo geluimd en het is gezellig. Zelf voel ik wel dat hij steeds meer gaat hangen. Ondertussen volg ik ons eerste elftal en ben bijzonder blij met de 3-0 zege. Dit zet mijn goede gemoedtoestand alleen maar verder door.
Na wat biertjes meer wordt het tijd voor wat eten. Er staat een foodtruck, met lekker hapjes. Het duurt even, dus eigenlijk is het een slowfoodtruck, maar wat zal het. In de rij vraagt iemand of ik de set van gisteren nog kan doen. Ik dank voor het compliment, maar dat vind ik ongepast bij de middag als deze. Zeker gezien het publiek wat diverse is en er echte liefhebbers zijn. En artiesten geregeld, perfect passend in de prachtige setting. Ja er zullen wat mensen ontbreken die naar het voetbal gaan, maar er zijn toch weer ruim 200 man op de been. We hebben achter de bar hulp van onze vrienden van de Ulewappers uit Sint Agatha, superfijn dit. Zelf bestel ik nog 2 spa roodjes tussendoor. Ik heb ze nodig. Nadat de munten op zijn, gaan mijn vrienden friet eten, maar ik moet nog opruimen. Dat laatste zie ik wel als een heikeler puntje, want nuchter heb je niet zo veel aan mij. In wat aangeschotener toestand….. Het laat zich raden. Ik voel me totaal nutteloos loop wat te kloten met hekken en wordt door een paar leden min of meer voor de gek gehouden. Het hoort erbij en laten we voorop stellen ik kan veel hebben. Dit al helemaa. Ik ga nog even mee met de auto van, van Gelder wat hekken opruimen en hierdoor raak ik het even helemaal kwijt. We gaan nog bier halen bij onze adjudant, waarna ik naar huis loop.
Thuis bedenk ik me dat ik met de bus van, van Gelder weg ben geweest en mijn fiets nog op het terrein staat. Ik loop, lees zwalk naar het terrein, maar zie geen fiets. Het terrein zit er op wat partytenten na weer uit als te voren Alsof er geen feest is geweest. Al valt mijn oog wel op een koelkast. Het hele weekend heeft hij dienst gedaan, nu staat hij er prompt verloren bij. Als een verloren zoon, zoals ik me eveneens voel. De deur zal 200 x open dicht zijn geweest. Er is gespiegeld, flessen drank mochten dankzij hem koel blijven. Nu vind niemand hem koel genoeg meer om hem mee te nemen. Arme koelkast.
Waar mijn fiets is? Als ik thuis kom, bak ik frites en bedenk me dat de fiets zo maar eens bij van Gelder kan staan. Ik loop terug, kom diverse duisteren figuren tegen wanneer ik de schuur in loop. Hier zitten nog een man of 10 die me aan zien komen lopen en het idee hebben dat ik al 2 uur door Oeffelt aan het sjouwen ben. Ze hebben de grootste schik (om mij).. Ik pak mijn fietssleutel en een van de bestuursleden wijst me erop dat mijn fiets achter de schuur staat. Nu wordt het me weer helder. Hij fietst me min of meer (mee) naar huis. Thuis ga ik snel naar bed. De vakantie is begonnen, maar veel belangrijker wat mogen we terug kijken op een geweldig weekend. Met als belangrijkste boodschap het werd gedragen door de vereniging, maar eveneens door het dorp.




Reactie plaatsen
Reacties