Buurtvoetbal 2025

7 juni 2025 een datum die al even vaststaat in de Oeffeltse agenda’s. Het is de dag van het buurtvoetbal. Het draaiboek van de organisatie is zo klaar als een klontje. De buurtapps hebben de laatste weken overuren gemaakt en de teams zijn geformeerd. Doordat de Zwaluw 1 nog moest spelen en in het Pinksterweekend wat mensen toch een weekendje weg verkiezen boven gezelligheid in eigen dorp is er een combinatie van buurten hier of daar nodig, maar de organisatie is niet voor 1 gat te vangen. Deelt spelers in en zorgt voor complete teams. Onze eigen ‘Koninlijke Kerkuilen’ app is al maanden onrustig. De vraag is wie kunnen er wel of niet mee doen? In het gunstigste geval zouden er een mannetje of 20 mee kunnen doen en zouden we zelfs 2 teams kunnen formeren. Dit jaar komen we uiteindelijk op 15 personen uit. Waaronder en dat is het belangrijkste, nieuwe gezichten.

Op donderdagavond vind de loting plaats in de kantine. De selectie heeft getraind en de lagere elftallen hebben onderling partijtjes afgewerkt. De organisatie staat achter de bar, maar die plek zal ik snel overnemen, zodat zij kunnen gaan loten. Onze hoofdtrainer is bereid de balletjes te trekken. Of sommige warmer of kouder zijn dan de andere? We weten het niet, maar gaan het meemaken. In elk geval weet ons team dat we in de poule van 5 zitten en dus 4 wedstrijden zullen spelen. Of het er meer worden? Dat zou kunnen, maar goed meedoen is op een dag als deze belangrijker dan winnen. Enige vraagteken zijn de weersvoorspellingen. Het ziet er namelijk even wat minder uit na weken van prachtig weer. Op vrijdagavond bouw de commissie de locatie op, zodat we op zaterdag als deelnemers vooral kunnen genieten van een sportieve en gezellige dag.

Voor mij begint de dag met een speurtocht naar een broekje van jako. Het fc Volendam broekje uit 2018 laat zich niet vinden en mijn ooit wat autistischere brein kan dit niet handelen. Ons shirt is van jako, we dragen jako sokken en aangezien ik een broekje heb, vind ik deze gepast. Wat ik ook doe, probeer en zoek. Hij laat zich niet vinden. Dan maar een ander broekje aan. Als we onze fietsen pakken, gaan we omkleden en een warming up doen. Hier kom ik tot een volgende materiële achterstand. Ik heb mijn sokken thuis laten liggen. Ze lagen ergens achter en zijn daardoor niet meegekomen. Ik baal, trek mijn onder sokken op, maar dit ziet er niet uit. Ondertussen stel een voor mij nog onbekende uit ons team zich voor. Mooi dit. Ik pak de fiets en ga terug naar huis voor mijn sokken. Onderweg kom ik een mede bestuurslid tegen in een ander auto. Ik zwaai en ze stopt, maar ik fiets door. Want ik denk maar 1 ding, ik moet zsm terug . Ik ren naar boven, pak mijn sokken en fiets weer terug naar het sportpark.  Weer kom ik haar tegen en ze stopt ze zo nu zodat ik moet stoppen. “heb jij toevallig nog keeperhandschoenen?”. Ze was me letterlijk achterna gereden. Ik antwoord bevestigend en zal ze aan he team geven. Ze rijd weer terug en ik fiets door. Schitterend moment dit. Al heb ik haast, want ik haal misschien het begin van de wedstrijd niet.

Daar ik wat laat ben, wil ik niet starten en ga nog wat warm lopen.  Een teamlid is later, omdat de treinen vertraging hebben. Als hij er is valt hij ook op door zijn sokken. Het zijn enkelsokken in voetbalschoenen wat een bijzonder beeld geeft. Een nieuwe deelnemer bij ons team heeft de pech, ondanks 'fit' te zijn, dat zijn hamstrings hem nopen de strijd te staken. Wat erg jammer is.  Wil je er in vraagt onze trainer, die overigens wat laat was, maar dat terzijde en ik kom erin. Ik wil een crosspass geven, maar met 20 kilometer per uur komt hij niet zo heel ver. Daarna loop ik mee met een aanval en zie een aanvaller van ons team schieten. Zijn schot wordt geblokt ik kan bij de bal komen, tik hem aan en door de benen van e keeper valt hij binnen. 1-0. Even later krijgt onze sterspeler de bal in de hoek. Hij houdt overzicht ziet me meelopen en ik hoef de bal maar in te tikken. Raak hem niet goed, maar hij zit 2-0. 2 doelpunten. Al net zo veel als in een heel voetbalseizoen. Het wordt nog 2-1, maar we pakken de punten. Voldaan lopen we het veld af en drinken onze eerste drankjes. Per abuis krijg ik een waterzak, die ik met tegenzin opdrink. Tussen het voetballen door drinken heb ik vanwege nare ervaringen compleet afgezworen.

De volgende wedstrijd begin ik er weer naast, wat ik zoals usual geen probleem vind. Deze wedstrijd winnen we wederom door 2 doelpunten van 1 speler. Deze maal is onze aanvaller belangrijk met 2 goals Er wordt nog een bal van richting veranderd, maar de zege komt niet in gevaar. Het gaat ondertussen regenen, regenen en nog harder regenen. Het lijkt wel moesson regen en de organisatie staakt de wedstrijd. Wij zitten rustig droog onder een parasol, maar moeten zelfs even onder het afdakje gaan staan. Het gezicht op het hoofdveld waar de voetballers vanaf komen, of juist op de banken in de dug-out gaan zitten. Het zijn prachtige beelden.

De volgende wedstrijd wordt het 2-0 voor ons. Weer door 2 goals van 1 speler. Met 2 fraaie schoten is onze sterspeler de grote man. We gaan naar de halve finale, dat is zeker. Weer komt er een akelige partij regen voorbij en staat iedereen onder overkapping of in de kantine te schuilen. De laatste poulewedstrijd mag ik starten en heb het vooral (lichamelijk) zwaar, we staan eigenlijk continue onder druk. Er nemen wat spelers pauze en met hangen en wurgen houden we het op 0-0. Wat eigenlijk gewoon knap is gedaan. We gaan ons opmaken voor de halve finale, welke niet makkelijk gaat worden. Al helemaal niet omdat 2 mensen uit ons team, die behoorlijk oged speelden een babyshower gaan hebben. Een geweldig fenomeen dat in bepaalde Oeffeltse vriendengroepen op een ludieke wijze wordt gevierd. Iets wat je moet koesteren, zoals je het buurtvoetbal moet koesteren.

We komen in de halve finale achter en ik kom er wat later in. Via een kluts situatie weet ik een bal te blokken. Deze komt goed terecht en het levert indirect een doelpunt op 1-1. Onze sterspeler weet hem binnen te schieten. Hierna is er helaas een vervelende botsing. Helaas is dit inherent aan voetbal. Ondanks dat het een vriendschappelijk toernooi is, kunnen er dingen gebeuren. Het levert even een wat mindere sfeer op als we overgaan naar de penalty’s. Ik ga er quasinonchalant bij staan en hoef niet perse te nemen. Als dat wel zo is. Helemaal prima. Ik mag als 5^de aanleggen en als hij zit, halen we de finale. Ik weet bij deze keeper dat ik hem goed moet inschieten en mijn poging is overtuigend en gaat er in. Finale! Vanwege de wat gelatenere sfeer juich ik niet.

We gaan een geweldig lekker frietje eten. Weer breek ik even de regels, eerst voetballen ,dan eten, dan (bier) drinken. Maar het is al half 6 geweest dus het kan geen kwaad even de inwendige mens te voorzien. De finale is op het 4^de veld en met onze 10 fitte spelers gaan we de strijd aan. We staan 2-0 voor als ik erin kom. In de poulewedstrijd hadden we het lastig tegen hen, maar door een penalty en een knappe goal. Waarbij onze sterspeler zelfs om het doel heen is gerend als vorens binnen te schieten. Staan we voor. Ik heb me voorgenomen op iedere bal te gaan. Vandaag mag ik helemaal op zijn. Bijna zorgt dit nog voor een assist, maar in elk geval geef ik nog een keer echt alles. Sprinten, vliegen en (als een kip zonder kop) rennen.

Het laatste fluitsignaal zorgt voor vreugde. Weer hebben we de cup gepakt, nu was ik er speler bij. Een heerlijke dag maken we compleet met de zege. Ik ga mijn eerst biertjes drinken. Mag de grote beker ontvangen die loei en loei zwaar is. Spreek de menigte toe en sta even later als een toeter-Tim met zo’n ondragelijke herrietoer rond het veld.

Wat later halen we nog een prima belegd broodje hamburger en we drinken er nog een paar en meer en meer. We douchen en zingen F95-nummers, luisteren naar nog wat diepzinnigere muziek in de kantine. Het is half 12 als we naar huis gaan. Eigenlijk heb ik genoeg gedronken en ben voldaan, maar ik had als principe nog even naar de kroeg te gaan. Dus ik ga nog even naar de kroeg toe. Hier haal ik voor €50,- munten en drink in 1,5 uur tijd 3 biertjes. Waarna ik voldaan naar huis ga. Wat er verder is gebeurt, wie ik gesproken heb. Zeg het maar.

Bovenal belangrijk het was weer een gezellige en sportieve dag waar buurten samen zijn gekomen. Nieuwe mensen onderdeel zijn geweest van deze dag en zelfs enkele (niet)voetballers komen coachen. Het doel van het buurtvoetbal was weer volledig raak. Dank aan inzet van een ieder op welke wijze dan ook, maar vooral aan de organisatie.