Record Store Day 2025

Al weken wordt ik plat gemaild over 12 april 2025. Dit, omdat de nieuwsbrieven waarop ik geabonneerd ben er vol mee staan. Als muziekliefhebber mag ik hier iedere donderdag en zaterdag met heel veel plezier doorheen scrollen. Kijken wat de zichzelf respecterende platenzaken als de Kroeses, Sounds en Platomania’s van ons kikkerlandje aan nieuwe releases ontvangen. Daarbij werd er de afgelopen weken vooral gerapt over deze record store day. Op deze Recordstore Day kortweg rsd komen er speciale releases van artiesten uit. Deze releases kunnen me veelal gestolen worden, want het is vaak niet mijn muziek. Daarbij zijn deze uitgaves exorbitant hoog geprijsd. Zo betaal je voor een simpele single op vinyl al gauw €15,-. Iets wat ik zelf nogal veel vind. Om over (her)uitgaves van albums maar te zwijgen. Toch vind ik het heerlijk om de sfeer even te proeven. Vaak koop ik wel wat regulier materiaal en soms wat extra’s. Dit jaar las ik dat Blaudzun bij Kroese in Arnhem optreedt. Wellicht een leuk extraatje rond de klok van 14:00 uur als ik er zin heb. Vanuit Nijmegen is het een kort stukje met de trein. Dus wie weet hoe de dag loopt.

Het is zaterdagochtend en ik geniet bij het opstaan al van de story van Sounds Venlo op Instagram. Om 06:30 uur in de ochtend worden er al eieren gebakken en staat de koffie buiten klaar voor de puristen die om 07:30 uur de winkel in mogen. Op jacht naar de speciale releases. Op ditzelfde tijdstip krijg ik overigens al een appje van een teamgenoot. Muziekliefhebber die vraagt of ik ga. Een ruim uur later ben ik wakker en lees zijn bericht. Hij heeft mijn broer al gesproken via de app. Zelf neem ik me voor om de trein van 10:36 uur te pakken in Cuijk. Als het lukt, zo niet dan een half uurtje later. Ik wil mijn Maleisië shirt aandoen, maar bedenk dat dit in Nijmegen ivm de geel/zwarte kleurstelling wellicht niet zo gewaardeerd wordt. Dat ik hier al überhaupt over na denk is knijter ongezond, maar oké. Het wordt het befaamde en stijlvolle shirt van Guatemala. Het weer is namelijk prachtig en het beloofd 24 graden te worden. Ideaal voor een voetbalshirt met een korte broek eronder.

Mijn broer had een paar dagen ervoor al gevraagd of ik een release zou kunnen checken. Als ik hem app en ondertussen een tegelboer bel blijkt hij mee te willen gaan. Dit had ik niet direct door, maar is natuurlijk alleen maar supertof Ik stel het tijdstip voor. Op de fiets lukt dit niet. Mijn fiets stond al in startpositie, maar dat vergeet ik hier na compleet. Ik pak de auto en haal mijn broer op, zodat hij eventueel een biertje kan doen op het terras. Ik ben er om 10:55 uur en het gaat spannend worden of we de trein van 11:06 uur gaan halen. Als we Cuijk in rijden, gaan de slagbomen dicht en stopt de trein op het station. Dat wordt hem op goed geluk wel, maar waarschijnlijk niet. We rijden door en gaan naar Nijmegen.

We zoeken de P+R op, als we daar aankomen blijkt dit een parkeerplaats te zijn voor slechts 40 auto’s. Ja echt, meer auto’s kunnen er niet staan op de P+R van Nijmegen centraal. Op deze zaterdag is er amper iets te doen. We kiezen een plek en besluiten eerst Nijmegen aan te doen. Bij Kroese is het nog verdacht rustig. We kunnen overal bij. De eerste band zal pas om 13:00 uur daar zijn. Mijn broer heeft gelijk beet, de release voor de teamgenoot is binnen. Zelf vind ik nog een gave editie van Bob Marley op cd, vanuit een best-buy bak. Mooi begin van de dag.

We lopen door naar de waaghals, maar willen eerst een voetbalshirt vinden en passen. De grote, maar vooral een verlaten indruk makende, Intersport heeft geen shirts. Wel is de Marokko collectie groter dan in de officiële fanshop van de FMRF in Casablanca zelf. We lopen langs de heerlijk ruikende kibbeling van Wilma Graat naar de Waaghals. Hier alleen al hulde voor 2 karakteristieke verkopers. De een zou zo uit de Passion zijn weg hebben kunnen lopen. De ander zou B-acteur zijn in een slechte romcom. Ik mag deze zaak ontzettend. Iedere RSD dat ik er kom denk ik. Waarom ga ik niet eens vaker op een random dag naar deze zaak. Normaliter lukt de vinyl doorstruinen nimmer op rsd. Dit laatste lukt deze editie wel. Dit komt, omdat er nu geen band optreedt. Ik vind weer wat gave dingen en we gaan tevreden verder de Hezelstraat in. Daar zit Discords. Deze heeft een etage ingeleverd, maar is nog steeds een prachtige, maar wel wat exclusievere zaak. De vandaag gekochte speciale release is hier bijvoorbeeld €5,- duurder. We gaan, omdat ik dit voorbij zag komen, op zoek naar de voetbalshop. Ja de grootste online site op voetbal gebied in Nederland heeft fysieke winkels. Na deze aangedaan te hebben lopen we via de Marikenstraat langs de Chicken (doner). Hier haal ik mijn neus op, maar vandaag laten we deze voor wat het is. Ik ga in de avond namelijk nog naar de Mac in Goch. Dit om iets muzikaals te eten. Mijn grote held Scooter heeft er een ‘I Like it Laut Menu’. Die moet ik natuurlijk gehad hebben als fan van toch wel het eerste uur.

De honger stillen we in Arnhem wel is onze gedachte. Er rijden treinen genoeg. Ik kan helaas niet inchecken, ondanks dat ik mijn OV-chip kaart weer in mijn bezit. Er staat niet genoeg saldo op. Terwijl er minstens €7,50, op staat. Ik betaal met de pinpas en waardeer in de trein mijn chipkaart weer op.

We stappen in Arnhem uit en ik zie vooral dat het station prachtig is geworden. We halen gauw wat eten binnen de poortjes. Bij Backwerk zijn we voor €5,50 een uitstekend broodje gezond verder. De totaal inspiratieloze verkoper vraagt nog of we er wat drinken bij lusten, maar nee zo is het prima. We gaan op zoek naar Kroese. Eigenlijk weet ik niet precies waar die zit, maar op intuïtie vinden we deze. De Korenmarkt kent afgeladen volle terrasjes. We zien tevreden mensen halve liters Hertog Jan Weizener achterover gieten in dit prachtige zonnetje. Mijn intuïtie blijkt te kloppen. Ik herinner me ineens dat ik in 2009 er de cd Londen OST van the Crystal Method heb weten te kopen en dat ik mijn blijdschap toen niet onder stoelen of banken stak bij de toonbank. Vandaag geen Crystal Method, maar een andere held, Blaudzun. Het is al retedruk als we binnenkomen en als de muziek stil valt kijk ik op mijn telefoon. Het is 13:58 uur. Mijn broer ben ik even kwijt, ik vind hem snel en Blaudzun begint aan zijn eerste akkoorden. Hij speelt een paar prachtige nummers. Heeft humor en eindigt met Promises of No mans land. De hele zaak zingt of neuriet mee. We vinden er verder niets in de zaak, maar dit is wel echt zo’n recordstore day momentje.  

We moeten bieden ontiegelijk plassen en hebben al bedacht. Dit doen we bij de Macdonalds. Uit empathie halen we een koffietje. We lopen naar boven, nog een etage, nog een etage en nog een etage en komen aan bij het hekje. We moeten in de rij aansluiten en gewoon 0,80 cent betalen. Er mogen maximaal 10 bezoekers op de wc. Kortom we staan boven in een MacDonalds in een wachtrij en moeten betalen. Oftewel gezeik tot en met. We bestellen toch maar onze koffie via zo’n, maar mij MacDonalds app werkt voor geen meter. Wat een gedoe, het duurt hierdoor een kwartier voordat ik koffie heb besteld. Dan die trappen weer af naar beneden wacht op mijn nummertje. A fijn de koffie smaakt goed en we gaan naar de Waaghals. Allereerst wagen we een poging, want waar die zit? We volgen google maps en komen er bij uit. Het is een kleiner pand, buiten staan mensen beugelflessen Grolsch te drinken. Het is er gezellig. Een jeugdig bandje heeft net opgetreden. Overal liggen kabels en gitaren. Scrollen door de cd’s gaat vandaag niet lukken. Maar goed, het is wel de rsd-experience. De ouders van de bandleden vragen of ze al wat spullen kunnen opruimen. Wij zetten onze voetstappen verder en zien een man jezus helemaal ophemelen. Of hij veel volgers zal krijgen? Geen idee, hij maakt in elk geval zoveel kabaal dat ze het aan de andere kant van de Waal nog moeten horen. We lopen richting station en hier valt ons een ding op. Wat een pleuris rotzooi is het hier. Overal ligt troep. Nou het aanzicht van Arnhem mag dan niet eens zo lelijk zijn, de mensen houden echt niet van hun stad. In elk geval staat het opruimen van afval niet in opvoedboekje. Overal liggen papiertjes, etensrestjes en Joost mag weten wat. Joost was er niet, we deden het, god zegen de greep met Blaudzun.

We checken even welke van de 13 treinen in het uur we moeten pakken en zien nog een sneltrein staan. We stappen in en gaan de reis ervaren. Wederom zien we de meest gave rotonde van Nederland niet. Het omkeerpunt voor als je het niet meer weet. Voor degenen die het niet kennen. Dat is in Ressen, meer verklap ik niet. Tegenover zit een man helemaal onder de tattoos die de conducteurs goed kent. We lopen naar de auto, betalen met fikse korting middels een ov-chipkaart We staan vier uur voor slechts € 7,- in hartje centrum en rijden terug naar huis. Nog redelijk vol van indrukken op deze prachtige en stralende dag. Record Store Day, je was weer genieten. En het Mac menu in Goch? I like it laut!