
In januari kwam het bericht voorbij in de groeps app van tennisteam TVO 1,2,3 wie kan wanneer tennissen. Voor iemand die van dag tot dag, of van evenement tot evenement leeft is vooruit plannen net zoiets als het onvoorbereid lopen van een marathon. Geen dagelijkse ritueel en soms lastig. Ik meld me als reserve of invaller net hoe je het noemt en kijk of ik wat datums kan. Op 4 april mag ik meedoen met team 3. Of ja team 3. Team 2 17+ heren dubbel. We mogen uit naar Ottersum een voor mij bekende locatie. In 2018 speelde ik er nog. Toen voor het eerst sinds jaren een toernooi. Rond 18:30 uur rijdt de auto voor en mag ik in gaan stappen en me klaar maken voor een avondje competitie tennis.
De tennis accommodatie ligt wat buiten het dorp in een prachtige omgeving. We rijden de parkeerplaats op en de auto moet naar voren om de tassen uit de kofferbak te kunnen halen. Tegenover de parkeerplaats is een klim en klauterbaan waar mensen aan het trimmen zijn. Opmerkelijk is verder de aanwezigheid van een slagboom vlak voor de entree van het sportpark. We groeten onze tegenstanders waarvan er maar 1 tje 'echt' lid is van TOV. De rest tennist in Gennep en is competitielid. Kortom dit zijn niet de meest actieve leden en al helemaal geen clubspelers. Al compenseert de aspirant-penningmeester dit natuurlijk wel. We krijgen goede koffie en de koek sla ik even over in deze vastenperiode. We gaan onze teams formeren, maar hier wordt ik bijzonder onaangenaam verrast. Ik moet beginnen, want ik ben de hoogs geklasseerde speler. Doe even normaal den ik. Dit kan en mag niet. Toch blijkt dit wel het geval. Met mijn 7,80 op de pas moet ik het spits afbijten en spelen we op de voorste baan.
Eenmaal op de baan verbazen we ons voor de het gave bankje waar we onze spullen op zullen deponeren. Prettige kuipstoeltjes, een plek voor de tas en zelfs voor 3 drinkbekers of bidons. Onze tegenstanders zijn jonger dan wij zijn. De een ziet er uit als de goede tennisser die net te weinig actief is. Als hij de smaak te pakken heeft, dan wint hij op dit niveau eenvoudig. De ander lijkt tussendoor een uurtje vrij te hebben gemaakt tijdens het powerliften. Gezien de omvang van zijn bovenarmen moet hij eigenhandig in staat zijn een spoorbiels om te buigen. Het gaat mooi tegen elkaar op, maar komen wel met 4-1 voor. Helaas pakken we een aantal punten niet en verliezen we de eerste set met 7-5. Ik vind, voor de 2de keer dat ik dit jaar pas op de baan sta. Niet heel verkeerd gaan al raak ik sommige ballen verkeerd. Niet dat ik ze verkeerd sla, maar ik raak ze niet goed. Alsof ik geen bal in kan schatten. Mijn service loopt goed, maar ze hebben goede returns. De ' goede' tennisser hunnerzijds gaan steeds beter en beter spelen. Zijn voorhand is mokertstrak en zijn services idem dito. In de 2de set komen we 5-2 voor, maar deze verliezen we eveneens met 7-5. We balen hiervan, want we verspelen 2x een voorsprong. De 2 sets duren totaal 1 uur en 3 kwartier, wat wil zeggen dat het behoorlijk tegen elkaar opging.
De andere wedstrijd naast ons winnen onze teamgenoten, waardoor het 1-1 is. We drinken een aa-tje waarna we doorgaan naar de volgende wedstrijd. Wederom mag ik tegen de sterkste speler en daarbij komt iemand die volgens mijn partner, heel vast is. Kortom dit is hun sterkste duo. We beginnen aardig, maar in de eerste set maken we teveel fouten. Of ja fouten. Ik raak wel 10 ballen domweg verkeerd. Hierdoor kom ik er niet echt lekker in. We moeten waken voor een walkover, want het is 3-0 in de set als we een punt maken. Dit stukje herhalen we, maar verder dan deze 3-2 komen we niet. De tegenstander komt op voorsprong en op mijn service krijgen ze 2 matchpoints. Ik sla in deze game nog een frustratie ace. De enige deze avond, maar dit zorgt ervoor dat ik nog me enig goed gevoel terugkijk op deze partij. Ja we pakken deze game volledig op basis van onze inzet. Dat laatste doet me dan wederom goed. De game erop mogen ze serveren voor de wedstrijd. Dit lukt hen en ze winnen verdiend. Langs ons wonnen onze teamgenoten. Opdat er dus aan onze zijde iemand 2x heeft gewonnen. Ik voel me de loser van de avond want ik ben weer eens mee geweest en verlies 2x. En er bestaat eigenlijk niets vervelenders dan dit, al heb ik de eerste wedstrijd aardig gespeeld.
We gaan samen zitten met de tegenstander. n drinken nog wat drankjes. Ze hebben een gigantische hoeveelheid hapjes. Onder het mom, beetje van onszelf, beetje van jumbo, geregeld en we keuvelen wat. Het schijnt dat hen beste speler 'geil' wordt van zijn ranking en hij heeft dus een goede avond. Ik niet, ik ga van 7,8 naar 8,1, maar zal daar geen seconde wakker van liggen. Op de chips na, geniet ik van de hapjes. De beoogde nieuwe penningmeester is echt een leuke kerel die niet naar huis kan gaan. Vanaf een andere tafel komt nog een dame bij zitten die in elk geval wel van gezelligheid houd. Zij heeft als 'invalster' meegedaan. Er blijken meer raak vlakken dan verwacht. Qua werk, kindernamen. Het is bijna een feest der herkenning. Tussendoor ga ik douchen en wederom moet ik zeggen het is een pareltje van een douche. Bouwjaar 1976. Een witte douchestang, een knop warm en koud water, maar voortreffelijk op temperatuur en qua straal. Ik sta er wat ongemakkelijk bij, om dat 1 slipper op een voor mij onvoorspelbare plek is blijven liggen. En ik hierdoor dus indirect een slippertje bega.
Na een laatste drankje rijden we huiswaarts. Het is inmiddels 01:05 uur en we struinen in het aardedonker over de parkeerplaats. Nee het is maar goed dat onze mobiele telefoons voorzien zijn van een zaklamp, want je ziet geen hand voor ogen. Met een hand voor ogen zie je eveneens niet uiteraard. Maar dit is ongetwijfeld het donkerste plaatsje Ottersum wat bestaat. Goed als invaller, mocht ik de racket weer oppakken. Op 9 mei staat een vervolg wedstrijd op het programma, maar dat is nog ver weg. Wie weet wat er in de app voorbij gaat komen. Voor nu hebben we in elk geval wat voorzichtige wedstrijdritme op kunnen pakken en een leuke avond gehad en dat is heel wat waard.

Reactie plaatsen
Reacties