‘NK lege fustenrollen & Optocht’

Carnavalszondag, ik noem hem al sinds mijn 20^ste de dag van Oeffelt. We beginnen de zondagochtend door naar de Spar te lopen. Deze keer zullen we bij onze adjudant en hofdame gaan ontbijten. We halen broodjes op en lopen vol goede moed hun kant uit. Dat we dan om 10:35 uur er zijn en om 10:45 uur bij het fustenrollen moeten zijn? Ik heb me gruwelijk vergist dan, maar volgens mij loopt de tijd wel los. In de app komt dan ineens een vreselijk bericht uit een buurdorp voorbij. Ik schrik me rot, met deze jongen heb ik notabene nog contact gehad voor de receptie en we hebben elkaar met de sleuteloverdracht nog gegroet. Poh het komt even binnen en ik moet echt mezelf even resetten en niet blijven hangen. Hoe naar het bericht ook is.

Als we het ontbijt op hebben is het tegen 11:00 uur, maar goed dat is nog ruim voor de start van de het fustenrollen zelf. Natuurlijk is het megafestijn van pleinfisjenie nog zichtbaar op de achtergrond, maar er kan eenvoudig gerold worden. De zon schijnt op deze zondag. De dj zit er klaar voor en de organisatie heeft er zin in. Voordat het gaat beginnen weet ik al dat ik iets bijzonders mag gaan doen. Ik mag vaste scheidsrechter annex omroeper Jan tot erelid van het fustenrollen kronen. Een geweldig moment, waar ik even stil van wordt. Het is kei en kei verdient en hij is er supertrots op. Voor mij is hier de dag eigenlijk al (weer) mee geslaagd. Als de borrelnootjes beginnen te spelen lopen we de polonaise als hofhouding over het parcours waarna de strijd om het officieuze NK gaat beginnen.

Erg positief is dat veel jongere deelnemers acte de préséance geven. Ik baal er enkel van, dat we met de carnavalsvereniging niet mee doen. Dat moet volgend jaar echt anders, dan kan ik zelf het voortouw hier in nemen en zal ik dat doen. Het positieve is dat degene die er niet zijn bezig zijn met hun wagen, maar ik denk dat kan vanaf 12:30 uur wel en hoeft echt niet met iedereen. Een traditie als het fustenrollen hoort bij de Oeffeltse carnaval als de worstenbroodjes in de pauze van de pronkzitting. De oude jeugdhofhouding en huidige jeugdhofhouding doen wel mee en dat stemt me dan weer gigantisch vrolijk. Daarnaast zijn de namen om van de smullen. De sabbelende pony’s, dat hoor je niet zo snel op een NK, maar in Oeffelt wel. De wedstrijden verlopen als vanouds. Dat wil zeggen fair en chaotisch. De lijnrechter Bert moet soms echt met een arendsoog kijken, maar slaagt hier uiteraard in.

Als de hofkapel speelt lopen we wederom met de hofhouding een polonaise over het parcours. Dit is een van de weinig NK’s waar zoiets mogelijk is. Daarna nippen we in het prachtige zonnetje verder van onze (rose)biertjes of waterzakjes. Verrassende uitschakelingen en dan toch weer niet zo’n verrassende winnaars. Mijn voetbalteam van de FC 35 + wint het rollen. FC staat voor fustenclub grap ik nog. Hierna vergeet ik mijn lijfspreuk bij het uitreiken van de prijzen, maar goed zo veel mensen hebben dit niet gemist dus kan gebeuren. Niet dat ik hem vergeten was, maar gewoon vergeten over het plein te roepen.  

Na het uitreiken van de  prijzen gaan we gauw een broodje eten, terwijl ik nog een confettichampagnefles thuis ga ophalen. Volgens goed gebruik leen ik een fiets van iemand. De standaar regel is dan, dat dit er een is waar meer lucht in de banden had kunnen zitten. We eten ons broodje en lopen naar de opstelling van de optocht. Hierin slaat mijn hart een aantal keer over. Wat staan er mooie wagens en wat doen er een hoop mensen mee. Ik kom langs een stel koks die een foto uit een eerdere vastentijd van mij hebben gevonden en op een spandoek hebben gezet. Schitterend. Ze zijn met een man of 50 en goed gemutst en lopen allen met een grote fles hasseroder op of rond de wagen. De slogan is rakend; ‘als Prins Tim ullie uutnodigt vur un avondje kokkerellen, raoden we ow toch an um Ted en TJong te bellen’

De prins houdt van kiepen, dat is duidelijk en hoeveel jokers er ineens zichtbaar zijn. Hij is overal inzetbaar staat erbij. Joker van Zwaluw 35+ joker van VTS, joker van Volendam. Al mijn hobby’s komen samen. Schitterend gedaan. Hierna kom ik mijn boezemvriendinnen tegen. Heerlijk weer zo’n creatie en ze halen dan even Scooter aan. Prachtig natuurlijk, zoals gezegd iederen is goed geluimd en de sfeer zit er al helemaal in. Een paar teamgenoten doen mee, met hun partners en kinderen en anderen bekenden. Deze groep is via, via samen gekomen. Carnaval verbind.

Daarnaast zijn er 2 hele jonge deelneemsters met hartjes. Erg mooi  en ja wie de jeugd heeft. De Ulewappers uit Sint Agatha zijn er bij. Hun prins ging liever naar Oeffelt dan Cuijk. Erg tof dat zij nu hier de optocht meerijden. We lopen nog diverse creaties voorbij en zien nog een wagen in de Raamhof staan. Dit laat de samenwerking van onze voetbalclub bij de jeugd ten voeten uit zien. Half Haps half Oeffelt. We kijken nog even naar de optocht, nippen een klopfertje weg wanneer een oud-prins me zicht tot me richt. “Ja Tim, ge kriegt wa ge verdient….” Na deze prachtige woorden, gaan we de wagen op.  Geweldig is het om op de hoogste plek te mogen staan. Ik vraag me wel af, waarom ik mijn thermokleding eigenlijk aanheb, maar dat is van het minste belang van het hele plaatje. We rijden voorzichtig door het dorp. Standaard met die oponthoudjes. Of omdat de kiepen weer willen scoren. Ik zwaai, spring en gooi snoep als ik kinderen zie. Ik knijp af en toe in mijn armen, maar ik sta hier echt.

Als de ronde erop zit, gaan we de wagen af. Ik haal thuis nog een onderscheiding voor de enige eenling, want die gaat dit op prijs stellen. Daarnaast ben ik iemand van het nvkn vergeten, maar hem kom ik (helaas) niet meer tegen deze carnaval. Als ik thuis kom zie ik dat ons hele huis is versierd door de groep (jeugd)leiders en hun kroost die meededen. Ik kan het ontzettend waarderen en geniet van ons huis in de zon. Niet te lang natuurlijk, want het feest in de Kleppenburg moet doorgaan. Ik loop dus terug naar het geluid en het sfeervolle plein rondom het gemeenschapshuis. 

Sommige wagens blijven staan en draaien muziek. Ik spring nog even mee met Gekke Toei en ga daarna de Kleppenburg binnen. Rond 17:00 uur vind onze vorst het tijd voor de prijsuitreiking en zo gaan we het podium op. Het is hier benauwd wanneer ik de prijzen mag overhandigen. Ik vertel nog dat het vandaag wel Rio aan de Maas leek ipv Oeffelt aan de Maas en dank een ieder voor zijn of haar deelname. Voor mij is iedere deelnemer een winnaar, want hij/zij heeft voor kleur gezorgd. Als de prijswinnaars hun prijzen hebben verkregen. Gaan we even afkoelen in het cafe en eten nog snel een broodje kroket. We gaan daarna de zaal weer in, want uiteraard een (zon)dag zonder polonaises is geen dag. Mede met wat enthousiaste Ulewappers wordt de polonaise, langer en langer. Zo hoort het natuurlijk te zijn.

We stampen nog op wat nummers en dan gaat langzaam aan de tent dicht. Het is tegen 20:30uur en het is voor het gemeenschapshuis een mooie dag geweest. Het is een groot feest zoals de laatste jaren altijd wel is op deze dag van Oeffelt. Voordat we weg zijn nemen we er nog een paar en dan gaan we eten. Hier zitten we zo lam als een tientje shoarma te eten. Deze kipshoarma is wel een van de ontdekkingen, want hij is gruwelijk lekker. Mijn god, die ga ik zeker bestellen en het nummer geeft de hofdame aan ons door. We twijfelen rond 22:30 uur wat we gaan doen, maar besluiten toch nog even het café in te gaan. Daar zal rond 00:00 uur Lamme Frans aantreden in de zaal, maar van ons hoeft dit niet persé.

Het is rustig in het cafe. In het begin is het even schakelen, maar na een paar biertjes gaat het wel weer en gaan we mee in de avond. Blikkendag knalt maar weer eens door de speakers. Dit op aandringen van de groep die aan de bar zit. Zij hebben vandaag iemand mee genomen. Goed om te zien, want carnval verbind tenslotte. De sfeer is goed en we drinken rustig een aantal biertjes, lopen een kleine polonaise en rond half 2 keren we huiswaarts. Het is zo’n dag die wel wat later is geworden. Maar zoals we zeggen, we maken dit maar 1x meer en morgen kunnen we uitslapen. Al heb ik wel een ochtend wandeling gepland, maar dat zien we morgenvroeg wel, doe mij maar nog zo’ndag….