‘carnavalsmis & pleinfisjenie’

Na een redelijk goede nacht maken we ons klaar voor de carnavalsmis. Normaliter speelde deze zich af om 19:00 uur en zat de helft van onze raad, vaak inclusief mijzelf half aangeschoten, dan wel zo zat als een prei van de Mertzitting in de kerkbanken. Wel moet gezegd worden, de commissie en onze pastor maakten er wat van. G ezien carnaval een katholiek feest is hoort deze kerkgang erbij als een milkshake in het assortiment in een zichzelf respecterende cafetaria. Deze zaterdag begonnen we dus met de mis en daar is niks mis mee.

Onze adjudant en hofdame en hun kinderen verzamelen zich bij ons en hebben broodjes meegenomen. We ontbijten, drinken koffie en gaan dan richting de kerk. Hier zullen we achteraan opstellen en naar voren lopen achter onze pastor aan. Er is dit jaar geen fanfare, maar een vrijwilligerskoortje wat zorgt voor de muzikale omlijsting. Zelf mag ik de eerste lezing voordragen zoals mijn prinses een gedicht zal voordagen en de jeugdhofhouding zal de voorbeden doen. De buut van de pastor is lang, maar zeker leuk om aan te horen. Hij weet de kerk soms gewoon op de hak te zetten. Zelf heb ik het bijzonder zwaar. Ik proef nog steeds de waterzak van gisteren in mijn mond en met de collecte grijp ik helemaal mis, waardoor mijn bijdrage belachelijk laag is.

Het slotwoord mag ik invullen en heb hiervoor nog even moeten zoeken. Ons mam had op haar avondwake een eigen geschreven gedicht, waarvan ik meen dat het carnavalesk was. Mijn broertje heeft het  destijds voorgedragen. Als ik het (voor het eerst sinds december 2006) terughoor weet ik het zeker. Het is de carnavals gedachte in een gedicht. Het heet ‘clowntje in mijn hart’ en gaat als volgend;

“Er groeit een clowntje in mijn hart,

Heel klein, heel apart.

Het kan dansen & springen,

Het kan lachen & zingen.

Ben je verdrietig en moet je even wenen,

Dan mag je het even van me lenen”

Er volgt een applaus waar ik kippenvel van krijg en ik wijs symbolisch even met de ogen dicht met mijn scepter naar boven. Naar hen die er graag bij zouden zijn, maar niet meer onder ons zijn. Zelf heb ik wonder boven wonder geen tranen, maar die zijn in de kerk aanwezig. Hierna sluit ik af met mijn lijfspreuk en wordt ons eigen volkslied ingezet. We hebben hierna welgeteld 15 minuten om naar pleinfisje te gaan. Ik haal thuis gauw even 2 thermoshirts. Onze hofdame had broodjes besteld bij de Spar en deze halen we op en zetten we achter het podium neer. We worden gefilmd als we binnen lopen en mogen daarna de opening doen. Met we bedoel ik, mascotte Bukkuh, jeugdprins Hayke en ikzelf. We zullen op de rode knop drukken waarna het feest kan beginnen. Dj Jan Smit is een oude bekende en heeft er knijterveel zin in.  Maar dat geld voor de organisatie en bezoekers evenzo.

Al bijna een jaar  is een gedegen organisatie bezig. Ze hebben de rollen uitstekend verdeeld, aan alles lijkt gedacht. Het podium is gebouwd door een vakman. De socials waren goed gevuld en de kaartverkoop liep goed.  Er staan uitstekende artiesten op de rol en de vergunning was tijdig binnen. Ik dacht nog met 400 man zou het toch al geweldig zijn. Nou het werden er bijna 3x zoveel. Zeker toen de Mertzitting in Gennep weer binnen 10 minuten uitverkocht raakte de kaartverkoop in stroomversnelling. Maar nu om 12:11 uur als de presentatore er klaar voor zijn. Hiervoor geldt 2 man die dit beide meer dan beheersen. We mogen naar voren om het feest te starten. Het is een grote eer dat we dit mogen openen. We drukken op de knop en dan kan het feest beginnen. Als je al niet enthousiast bent dan wordt je het wel.

We proosten eenmaal beneden op ons eerste drankje als omroep LVC me vraagt het weerbericht voor deze carnaval in te spreken. Dat is geen enkel probleem en met de hele hofhouding gaan we naar een hoekje en spreken de tekst in. Dit weerbericht heb ik helaas (nog?) niet meer gezien. Mocht iemand hier beelden van hebben, ik hoor het graag. Het is (wederom) een leuk extraatje. We gaan daarna in de half open tent, achter het podium onze thermokleding aandoen, want dat is nodig. De zon laat zich niet zien. Al is hij wel degelijk aanwezig op de gezichten van vele mensen. De broodjes, smokkelen we naar binnen en we genieten onder het genot van een broodje carpaccio van de Alpenzusjes. Wat zijn deze dames leuk. Toen ik terugliep begon er spontaan al eentje met me te dansen. Het is daarna de beurt aan de grote knuffelvriend Jan Biggel. Hij maakt er eenvoudigweg een feestje van. Zoals iedereen in opperbeste stemming is. De waterzakjes laten zich goed smaken. Onder tussen spreek ik diverse personen.

Het is wat, dat je in deze Prinselijke outfit loopt op zo’n prachtdag als deze. De ontmoetingen zijn zeer divers. Een van de leukste. Een man die 3 weken in ons dorp woont. Hij is met zijn partner en hun dochtertje van een jaar of 3 en ging gewoon even kijken. Hij is dokter in Mook, woont op de rijtjes en komt eigenlijk uit Breda. Dat hij nog muziek maakt bij een dweilorkest in Bemmel dat meermaals Nederlands kampioen is geworden. laat me raden dat hij van carnaval houdt. Het is een bijzondere ontmoeting. Zeker ook omdat hij weet te vertellen dat ik deze dagen ‘waterzak’ drink. De dorpskrant en carnavalskrant heeft hij goed gelezen. Er zijn veel ‘oudere’ carnavalsvierders die nieuwsgierig zijn komen kijken. Ik vind het prachtig dat ze er zijn en het laat de carnavalsgedachte, een feest voor jong & oud duidelijk zien. Onze eigen Peer & Geer mogen niet ontbreken en een paar lokale hits zijn altijd heerlijk om te horen als je in een stemming bent als de deze.

Even later wordt ik aangesproken door een vrouw die zeer beleefd vraagt van welk vereniging ik ben. Als ik vertel dat ik Prins ben van Oeffelt ontstaat er een boeiend gesprek. Ze is jaren bestuurslid van een vereniging in de regio en deed de kledij van de hele raad. Iedereen liep er altijd goed bij. Een drankje hoort er gewoon bij. Ze merkt wat verschil in jeugdigere aanwas. Onder andere sleutelpuntjes die in neuzen verdwijnen om het langer vol te houden. Ze is in elk geval goed op de hoogte van de hedendaagse jongeren. Ze vertelt en dat laatste doet me goed, dat ze zich vermaken en dat het goed georganiseerd is. Ze gaan niet meer in hun eigen woonplaats naar de kroeg ’s avonds.

Ondertussen en dat vind ik zelf heel goed gevonden is dat de organisatie rondloopt met worstenbroodjes. Opvallend met een grote vlag van Brabant en iets Brabantser dan worstenbroodjes is er volgens mij niet. Zelf heb ik er geen behoefte aan, maar dit zal zeker smaken. Al is het maar om op te warmen. Andere bezoekers hoor ik er over dat de rijen bij de wc’s evenzo bij de dames kort zijn en dat je snel drankjes hebt. Als Prins hoef je deze niet te halen dus helaas kan ik dit niet beamen, maar het zal zeker waar zijn. Later verneem ik dat de snackkraam alles klaar heeft liggen. Eveneens super handig. Onze hofkapel treedt op alsmede het komische duo Pap & Pudding. Als slotact Kafke komt, loop ik weer naar voren. Een vrouw probeert mijn steek van mijn hoofd te halen en wil ruilen. Ik roep 5x hard, afblijven! waarna ze ziet dat ik dit serieus meen. Kafke is een gouden keuze als slotact. Het nummer finale slaat natuurlijk aan en bij ‘springen’ staan er ik geloof 700 van de 1200 bezoekers te springen.

Hierna volgt nog het nummer Brabant en zingen Peer & Geer nog het volkslied, waarbij ik de microfoon even voor me krijg. Met de ogen dicht zing ik, zo goed als ik kan. Kortom zo vals als een kraai breng ik het nummer ten gehore door de microfoon. Hierna mogen we met de hofhouding het podium opklimmen en galmt nog 1x ‘wackelkontakt’ door speakers. We staan gevieren te springen, maar dat doen meer mensen. Als het klaar is gaan we nog gauw een frietje halen. De laatste bamischijf gaat aan mijn neus voorbij. Helaas, want die zijn supergoed. We lopen de kroeg in, waar in de zaal het duo wat volgend jaar Zuid-Korea gaat coachen een pact sluit. Een voetbalcoryfee uit een buurtdorp is daar met een liefhebber in conclaaf. In de zaal is het wat fris en vooral angstvallig leeg. In het cafe donker en druk. Ik wordt onrustig van de mensen die aan mijn veren zitten. Zeker omdat er onbekenden zijn heb ik het hier niet zo op. Wellicht een idee om volgend jaar het cafe dicht te laten en de massa in de zaal te ontvangen. Maar dat is voor latere zorg.

De organisatie mag terugkijken op een geweldige dag. Er zijn geen problemen geweest. Iedereen liep tevreden rond. De sfeer was gezellig en er waren geweldige artiesten. Niemand kwam iets te kort. Voor deze organisatie neem ik mijn steek heel, heel diep af. Van een van de grote initiators begrijp ik al dat zij eveneens de nodige veren hebben gekregen.

De avond vordert in het cafe. Zelf probeer ik nog te dansen op het biljart, maar het plafond is zo laag dat ik zo onhandig sta dat dit niet overkomt. Ik denk dat het midden in de nacht is als we huiswaarts keren, maar de kerktoren laat wat anders zien. Het is 21:10 uur. Ik kom nog zeer opgewekte Ajaxieden tegen. Een jongen met zijn schoonvader tegen die er nog eentje gaan vatten. Zelf pak ik een liter water en geniet na. Waar een klein dorp groot in kan zijn. Het was een heel plein, correctie geweldig fijnfisjenie deze zaterdagmiddag.. Daarbij is het programma technisch voor ons als Prinsenpaar ideaal. Morgen vroeg zijn we normaliter weer kiplekker van de partij bij het NK lege Fustenrollen. De eerste editie van pleinfisjenie smaakte naar meer…