Super Saturday

Er zijn dagen tijdens dit bijzondere jaar, die groot omcirkeld op de kalender staan. Een daarvan is zaterdag 22 februari. Meteen door ons vlak na het uitkomen omgedoopt tot Super Saturday. Op Super Saturday hebben we als hofhouding het geluk om 3 evenementen te mogen bezoeken. Al weken hebben we het erover, hoe we het aan moeten gaan vliegen. Onze adjudant en hofdame zijn al actief geweest en bedenken dat het huren van een taxibusje wellicht een goed idee is. Daarbij regelen ze meteen een chauffeur. Helemaal klasse, zo komen we de dag het makkelijkste door. Weer is het geweldig hoe zij voor ons als hofhouding klaar staan, zoals ze dit de hele periode al staan. We boffen echt hiermee. 

Er zijn wat problemen met de sleutel, waardoor het ophalen van het busje wat langer op zich laat wachten. Toch vertrekken op het beoogde tijdstip en loopt de planning nog net niet in de soep loopt. Er was iets met de batterij van de sleutel. Als we aangekleed zijn rijden we naar het verzamelpunt en daarna naar de oude papierfabriek in Nijmegen. Onderweg zien we al hofhoudingen meer die naar het Prinsentreffen van de Gelderlander gaan. We komen aan in de regen en parkeren wat verder weg dan de rest. Die denken oh hier is plek, we knallen hem hier maar neer. We hoeven hierdoor niet zover te lopen voor we binnen geraken. We wachten op onze jeugdige hoogheden. Als we compleet met de jeugdhofhouding zijn.  Lopen we binnen en bedenken dat het wel gaaf zou zijn om een 'rave' party te houden in dit gebouw. Dit door de lichten en baslijnen die uit de speakers galmen. Na het invullen van een enquête lopen we op de vrolijke deuntjes van een hofkapel naar binnen en nemen plaats op de tribune. 

Op deze tribune worden de foto's geschoten. We gaan kijken of we een plekje kunnen bemachtigen.  Er volgt nog een indrukwekkende minuut stilte na het verhaal over een jongen in de oorlog en het 'al mot ik kruupe' heeft zeer veel symboliek wanner de hofkapellen dit aanslaan. We staan een beetje aan de zijkant, maar hier is het wel rustiger. Achteraf blijkt dat we hier goed staan. Het is een heel georganiseer, een bende van jewelste eigenlijk. Er wordt luidt en duidelijk omgeroepen. Staan blijven! Staan blijven! naar rechts, naar rechts, naar rechts. De omroeper waant zich ooit roepende in de woestijn. Er blijven toch dan altijd weer mensen voor de fotograaf staan terwijl op zij gaan niet heel moeilijk is. Je verplaatsen op de tribune gaat niet. We hebben een paar sjaals bij, opdat we herkent zullen worden. Als we een volgende foto maken, staan we in het midden. Ik grijp mijn kans en ga alleen onder staan, omdat ik dacht dat dit de plek is. Echter waar de rest staat komt het eveneens goed. Ik sluit aan en als we een paar dagen later de voorpagina blijken te hebben gehaald zeg ik bingo. 

Als de foto's klaar zijn lopen we terug, nemen nog wat blikken 0,0  bier mee en maken een paar prachtige vintage look foto's. Deze zijn eveneens bijzonder.  De terugweg regent het, voor mij het credo om Scooters Maria om te dopen van döp, döp, döp in drup, drup, drup. De volgende halte is Boxmeer waar we gaan lunchen bij de douairière. Hier genieten we een formidabele lunchplank en bereiden ons voor op het bezoek aan de Bock voor het moelwermen. Hier komen alle prinsen uit de voormalige gemeente bij elkaar om elkaar wat beter te leren kennen. De grote initiator en aanstichter van deze dag is er eveneens bij. Bijzonder moment er zit een stel nog rustig te lunchen. Zul je zien dat het hun eerste date is en er een man 60 carnavalsvierende personen binnenkomt. Nou die vergeten ze hun leven niet meer. Of wordt het dan zoals de Overloonse hofkapel betaamd, al ze leve plaren.... 

Wat ik zelf nog erg leuk vind is dat  een 5tal, zeer gerespecteerde ex-vorsten vanuit onze gemeente de organisatie van de sleuteloverdacht op zich nemen en hier eveneens bij aanwezig zijn. Het zijn stuk voor stuk graag geziene carnavalsvierders die hun woordje op passende wijze klaar hebben en in ieder dorp het carnavalsvieren met heel hun hart hebben uitgedragen. 

We drinken rustig een biertje en lopen de polonaise buiten alvorens we in het nieuwe gemeentehuis foto's gaan maken. Heel gaaf dit, om dit toch wel unieke gebouw al van binnen te hebben mogen zien. Daarna komen we terug bij de Bock. Hier wisselen kranten en onderscheidingen uit en drinken rustig onze waterzakjes. Een prinses plakt nog een sticker op mijn kale hoofd, maar die blijft niet zitten. Dit vind ik wel humoristicsc, maar helaas slaagt het doel niet geheel. De aanwezige en altijd steengoede hofkapel blaast nog wat vrolijke en leuke nummers. De tijd tikt voort en ik spreek nog wat mensen alvorens het 17:00 uur wordt. Dan staan de eters voor deur van dit grandcafe en mogen we verder. 

We zetten ons in een bonte stoet voort naar de residentie van de Geitenbok, Pub Esser. Erg leuk om zo in deze stoet door de Steenstraat te banjeren. Als we binnenkomen bij de kijken enkele gasten hun ogen uit als. We drinken vrolijk verder en krijgen een broodje frikadel en frietje zoals gereserveerd gepresenteerd. Ondertussen kan ik mijn ogen, heel slecht ik weet het, niet afhouden van VVV - Volendam, maar dat gaat goed.  Een van de prinsen stelt voor om op de bar te gaan staan. Dit doen we met z'n allen en levert mooie beelden op. Al helemaal als de nummers bekender en de volumeknop op volle gas gaat. Erg bijzonder een vriend van een nichtje van mijn prinses zit rustig met zijn vrienden te kaarten. Komen er mensen voor hem op tafel staan. Denk je rustige zaterdagmiddag kroeg te hebben. Een nummer van Scooter kan hier niet uitblijven en op One, ga ik in mijn eentje (hoe kan het anders bij het nummer One?) los op de bar. 

Het is een groot feest als we om 20:00 uur echt moeten gaan, want de dag is nog lang niet voorbij. Onze taxi staat klaar en we gaan in opperbeste stemming naar Oeffelt waar een kleine opfrisbeurt geen kwaad kan. Eenmaal opgefrist duiken we het café in en gaan ons opmaken voor een avondje in Sint Agatha. Voor de befaamde nacht van. Het is erg rustig als we binnenkomen, maar we maken er het beste van. Dit doen dj's J-Roen, Menno de Boer en Barry Paf evenzo. Er zijn wat challenges en in plaats van playback overhandigd Barry Paf mij een microfoon en mag ik zelfs meezingen op een nummer van Scooter. God Save the Rave hebben ze niet. One hebben we gehad, Maria kan, het word Nessaja. “3 AM, The Painted Cow” schreeuw ik met alle overtuiging in niet geheel nuchtere toestand mee door de microfoon. Schitterend gewoon.

Ondanks dat het drukker had mogen zijn, deert het ons niet. We vermaken ons opperbest bij onze altijd gezellig zustervereniging de Ulewappers. We vieren feest, zetten polonaises in, hakken op 90’s nummers en het puntgave Wackelkontakt. Dit nummer hebben de heren niet eens in hun platen koffer, maar wordt via de telefoon afgespeeld. Verder we drinken waterzakjes tot een uur of 01:00 uur als onze taxi binnen komt lopen. Of je de taxi, de chauffeur is wat praktischer. Zoals hij bijna iedere activiteit onze vast ophaler is. Het is tijd om te gaan.

We komen onderweg nog diverse leden tegen. Wie een cursus recht fietsen op dit tijdstip geen optie lijkt. We nemen nog een laatste borrel en lopen om 02:00 uur bijzonder tevreden huiswaarts. Super Saturday, kwam zag en we beleefden hem met volle teugen. De zondag zal zo zo gaan verlopen, maar deze super Saturday nemen ze wederom niet meer van ons af. De volgende dag verloopt uiterst traag.  We hoeven gelukkig niet veel. Als we de tikkie krijgen, schrikken we wel, maar goed het was hem dubbel en dwars weer Op naar de sleuteloverdracht, want daarna kan de carnaval pas echt beginnen!