Bier halen

De titel van deze blog lijkt en is vrij beperkt. Toch ontkom je als man je er niet aan. Je gaat als persoon die graag op pad is wel eens bier halen. Het zij in het café, hetzij op een feestje of als de huisvoorraad geslonken is onderweg. Zelf drink ik sinds enige jaren standaard Beck Gold en het toeval wilde dat op een vrije dag er tijd en ruimte was om het te gaan halen. Onze auto had een nodige beurt gehad en op een vrijdagmiddag dacht ik in alle rust wel even de grens over te kunnen en bier te gaan halen.

Als ik Ottersum uitrijd komt ‘Blikkendag’ op de radio en mijn speakers gaan los. Zelf zing ik keihard mee, de Duitsers voor en achter mij zullen wel denken. Vlak voor de grens zie ik links een Nederlandse politieauto staan en rechts een Duits busje. Het noopt ons ultra voorzichtig de grote kruising bij de stoplichten over te steken. De auto achter mij vind dat ik met mijn 80 op deze 70 kilometer weg te langzaam rijd en gaat me voor bij. Daarna gaat hij nog iemand voorbij en zie ik tegenliggers komen. Ik hoop dat het goed gaat. Het gaat net goed, want deze man is dadelijk wel geteld halve minuut sneller op zijn locatie en zal dit ongetwijfeld met trots vertellen. Overigens merk ik  wel dat voor me een bestuur van een auto het gaspedaal lichter toucheert dan gewenst en logisch is.  

Als ik om en nabij Matterborn inrijd zit er een rode Corsa uit 1997 voor me. Wat het probleem is van de 3 mensen in de auto, maar ik merk wel dat ik aan het generaliseren sla. Deze mensen zijn onder invloed van iets. Hij rijdt veel te langzaam, gaat van links naar rechts en blijft met moeite op de weg. Ik houd afstand, want ik zie het al gebeuren. Gevaarlijk dit, al helemaal als ik rechtdoor Kleve in rijd. Op een gegeven moment gaat hij er af en ben ik hem kwijt. Een opluchting rijker. Al moet ik blijven opletten, want het is druk zo op dit tijdstip. Voor mij gaan veel auto’s rechtdoor als ik rechts wil richting het grote shop plein, waar mijn halte, de Edeka Schroff getrankehall ligt. Ik ga niet zenuwachtig via de stoep de wachtende auto’s voorbij, maar wacht rustig af.

Ik rijd in alle rust de parkeerplaats op en zoek een plaatsje uit. Naast me staat een transporter en een station nogal ver in het vak. Dat gaat met uitrijden nog een uitdaging worden, maar wellicht zijn ze weg als ik mijn boodschappen gedaan heb. Ik pak een euro en ga een steekkarretje halen. Dit doe ik eigenlijk zeer onlogisch, want ik had zeker 40 meter dichterbij kunnen parkeren. Ik haal mijn wagentje en laad hier alles zo goed mogelijk op en ga naar de statiegeldautomaten. Ik moet alles goed vasthouden en ik moet zeggen, ik sla er nog in ook. Hier is het gelukkig rustig, al staat de vrouw langs me wel heel erg dicht bij de automaat die ik wil gebruiken. De automaat pakt alles en het bonnetje met een waarde van € 13,95 neem ik mee de winkel in.

In de winkel selecteer ik in alle rust mijn 4 kratten bier, haal nog een krat cola. 12 liter voor een tientje en eveneens 12 liter Apfelschorle. Ik meen me te herinneren dat er weizener in de aanbieding is en wil dit gaan checken. Dit is een onhandige actie, want daar ik in mijn trainingsoutfit geen zakken heb, moet ik mijn telefoon uit mijn jaszak pakken. Er is geen weizener im angebot. Wel bedenk ik me nog dat himbeer weizen van Berliner kundl voor mijn partner lekker is. Ik zoek deze en vind een sixpack. Daarna vind ik nog een sixpack in een soort van regenboog krat. 2 sixpacks laad ik op mijn karretje.Bijzonder moment er zit een volwassen vrouw in een winkelkarretje. Ze kijkt nogal ongeinteresseerd, quasi-stoer de wereld in. Ik vind het erg bijzonder, maar gun haar niet te veel aandacht.. De kassier, type droognaaier in het kwadraat eveneens. De bebaarde en bebrilde medeweker van Edeka reageert alsof er dagelijks een volwassen vrouw in een kleermakerszit in een winkelwagen zit.

Als ik in de rij sta krijg ik het heel warm. De kassièr heeft alles aangeslagen en ik wil mijn statiegeld bonnetje tevoorschijn pakken. Echter is die plotsklaps verdwenen. Dit meen je niet, hoe dan? Ik krijg het warm en mompel ineens in voor mijn doen al helemaal slechts Duits, dat ik deze ga zoeken. Hij zou me vast niet geloven als ik zeg dat ik om en nabij 14 statiegeld heb. Ik heb een vermoeden dat hij bij het online folder checken gevallen is. Ik excuseer me bij de kassièr, die weer geen krimp geeft en eveneens naar het meisje achter mij. Ik wil rennen, maar loop rustig door de winkel langs 1000’n liters cola. Het bonnetje met een waarde van 13,95 ligt op de verwachte plek. Gelukkig maar denk ik, want dat zou een tegenvaller zijn. Met grote dankbaarheid raap ik het op en neem hem mee naar de kassa, waar mijn wagentje in de weg staat. Ik reken af met de pin, wens de medewerker een fijn weekend en loop naar de auto. Of loop ik heb alle moeite van de wereld om het zwaarbeladen karretje onder controle te houden. Dit ziet er komisch uit een kleine bebrilde man met een Liechtenstein muts op een parkeerplaats met een veel te klein en overvol steekwagentje. Wat hij amper recht op de weg kan houden en waar vele auto’s op de parkeerplaats af en aan rijden.

Als ik bij de auto kom, vraag ik me af hoe ik deze voorraad in ons almachtige #elcookblique moet krijgen, maar dat lukt. Het karretje breng ik terug, maar natuurlijk krijg ik de euro er niet uit. Ik probeer een andere rij en nu slaag ik wel in mijn missie de euro terug te krijgen. Ik loop nog even een boekenzaak annex spellenzaak in, maar vind hier niet wat ik moet hebben en besluit terug te rijden. Bij het terugrijden krijg ik het nog even benauwd, omdat het stoplicht op groen staat, maar die op de doorgaande weg niet en ik er precies tussen in sta met mijn auto. Na een 10tal seconden mag ik door en haal opgelucht adem. Op naar een rustige terugweg. Waar een stop in t Ven niet kan ontbreken. Hier verder geen bijzonderheden en in alle rust rijd ik terug naar Oeffelt. Het merk bier zegt het al, het zorgde voor flashbecks…..