
Tijdens de familiedag vroeg ons oudste nichtje of ze mocht komen logeren bij ons. We hadden gezegd dat dit goed is en dat ze iemand mee mocht nemen. Het werd haar jongere zusje met wie ze bij ons zou komen slapen. Het was even een datum zoeken, maar dit weekend was het zover. We stemden even met hun moeder af wat er nodig was en of we ze zouden moeten halen. Ze zouden om 16:00 uur gebracht worden.
Om 15:00 besluit ik nog even te gaan ontspannen en ga in de mancave liggen waar ik een podcast ga beluisteren. Geen ontspannende slaapmeditatie zoals vaker op een zaterdagmiddag, maar de podcast Van Egmond, Kieft, Gijp en Jansen. Deze is een kwartier aan de gang als ik meer geluiden waarneem. Dat het viertal in de podcast een keer compleet is, is al een wonder. Dat er wat achtergrondgeluiden zijn helemaal niet. Het wordt niet opgenomen in een studio, maar in een huiskamer. Echter hoor ik wel heel veel stemmen meer. De deur gaat open en daar komen mijn nichtjes me ‘wakker’ maken. Ze zijn 3 kwartier eerder dan gepland. Reden? Ze waren thuis niet meer te houden geweest, zo graag zouden ze bij ons komen logeren.
We drinken een koffietje en als vader, moeder, broer en zusje weg zijn. Pogen we de slaaplocatie in orde te maken. Ze leggen hun kussens in onze kamer neer en gaan erop zitten met wat knuffels. Hun schoenen hebben ze uitgedaan. Ik volg hun voorbeeld en mijn partner even later ook. Daarna gaan we daadwerkelijk naar boven en de bedden gereed maken. Ze weten hoe ze willen liggen, waar de knuffels moeten liggen en wie het deken krijgt of de slaapzak. Het opblazen van de luchtbedden gaat geweldig met de door hen meegeleverde pomp. Enige wat ik niet snap met mijn linkse kantoorhanden is hoe ik het luchtbed zo snel mogelijk dicht moet krijgen. Gevolg ze lopen met 100 m2 lucht per seconde leeg en ik krijg ze niet hard (genoeg) opgepompt. Ze hebben echter vree met een wat slapper luchtbed als ik uiteindelijk een beetje een manier vind.
Het is alsof onze Spar er op in speelde, want de spelletjes zijn met een spaarkaart in de aanbieding. Heel fijn nu ze blijven slapen en een spelletje willen doen. Uiteraard mogen zij kiezen wat we gaan doen. Het word het voor hen onbekende wie is het. Ze vinden het na 2 beurten harstikke leuk en hebben er plezier in. Ondertussen schud ik een apfelschörle in, waar ze dol op zijn. Als we ze vragen wat ze bij de frites willen. Zegt de een, kipnugget en frites, maar vooral appelmoes. Uhm ja appelmoes, die hebben we standaard niet in huis. Gelukkig is het nog 16:50 uur en race ik even naar de Spar. Een grote pot lijkt al klaar te staan. Na een paar spelletje is het half zes en moet ik gaan, want de frites is om 17:40 klaar in Beugen. Ze willen mee naar “Beugûh”. De frites staat al klaar en we zijn snel weer terug. We eten voor de televisie, want dat mag vandaag. Ze eten goed, want de 3,5 persoon frites is op en de snacks hebben ze zich eveneens laten smaken. Soms is eten wel eens een dingetje bij kinderen, maar vandaag absoluut niet. We vragen wat ze willen doen en ze willen (weer) wie-is-het doen. We hebben vandaag regenwormen gekocht, maar ik snap op deze zaterdagavond even niks van de handleiding en deze leggen we opzij.
Na wie-is-het gaan we verder met een ander spel. Niet eerst nog even met wat zonnebrillen op te hebben gelopen en een paar keer de ‘mama shake’ ínclusief ‘happy dance te hebben gedaan. We gaan een dobbelspel van buurman en buurman doen. Dit spel duurt langer dan de aangegeven tijd. Het kost soms wat moeite, omdat het lang duurt voor een kaart gepakt mag worden en in je speelbord geplaatst. Dit door de moeilijke dobbel punten, maar als dan de pakkaart ‘ ajeto’ naar vorkomen komt. Roepen ze gezamenlijk heel snel ‘ ajeto’ . Nog een glaasje apfelschorle kan niet ontbreken en we maken een zak naturel chips open.
Wanneer het wat later wordt, neemt de spanningsboog wat af. Ze gaan ons na-apen, of papegaaien. Hoe gekker mijn bewegingen, hoe gekker hun bewegingen. Op een gegeven moment stellen we wel. Of we gaan verder spelen, of we gaan naar bed. Als we het spelletje buurman en buurman uitgespeeld hebben. Leven ze zich nog even uit en dansen samen met mij op mijn voordoen, mij na. Dat zij veel ritmischer en soepeler voortbewegen dan mij laat zich raden. Ik leer van hen weer ‘twerken’. Of ik dit goed kan? Vraag het me na het verorberen van de nodige goudgele rakkers, maar ik denk dat er veel mensen dit beter kunnen. Vooral als ze vrouwelijk(er) van geslacht zijn. Rond 22:00 uur leggen we ze in bed. We maken ons bed op. Gaan douchen en horen nog steeds niets. Zouden ze slapen? Het zou zomaar eens kunnen.
We horen de hele nacht niets en ’s ochtends als mijn wekker gaat ben ik op, maar zie of hoor ze niet. Ze lijken nog te slapen. Ik ga mijn voetbalspullen pakken en me klaar maken om te gaan voetballen. Als ik onder ben. Mijn voetbaltas uit het tuinhuisje heb gepakt hoor ik ineens wat voetstappen op de trap. Ze zijn met z’n tweetjes naar beneden gekomen. Ze zijn stil, maar zien er vrolijk uit. Ze willen een boterham en hebben goed geslapen zeggen ze. Ze zijn ons niet komen wakker maken, zoals ze zouden mogen doen, maar hebben gewacht. Althans de een was wat langer wakker. Ze zitten rustig voor de televisie en ga ik me verder klaar maken. We hebben geen chocopasta in huis, maar voor vandaag deert het ze niet zoveel. Hagelslag vinden ze net zo prima. Ik kan rustig naar het voetbalveld fietsen.
Ze hebben zich gedurende de ochtend uitstekend vermaakt met wederom wie-is-het en zitten rustig met mijn partner op de bank. Als ze hun worstenbroodje op hebben, mogen ze gamen. Dat hadden we ze beloofd, maar mijn partner kreeg de 21-jarige Nintendo game Cube niet opgestart. Dit omdat er een receiver tussen zit en het net weer op een andere manier werkt. Ze vinden het prachtig. Deze Mario Kart double dash uit 2003. Dit ondanks dat ze zelf een Switch hebben met de modernste Mario kart game. Na een paar rondjes is het mooi geweest en gaan we ze terug naar huis brengen.
We laden de auto vol en rijden rustig richting hun thuis. In de auto zijn ze stil. Thuis zijn ze maar wat blij dat ze thuis zijn, maar we begrijpen dat ze een keer vaker willen komen en een ander neefje wil komen logeren. In elk geval verliep het deze zaterdagavond crescendo. Er zal ongetwijfeld een vervolg komen. Maar ik ga nu eerst mijn podcast afluisteren. Al mag er altijd iemand komen storen…..



Reactie plaatsen
Reacties