Gildefeesten

Dit jaar bestaat Gilde San Salvator Mundi uit ons dorp liefst 610 jaar. Reden om een groot Gildefeest te organiseren. Iets organiseren is deze groep mensen wel toe te vertrouwen. Er zitten zeer adequate, innovatieve en aanpakkende leden bij deze vereniging waarvan ooit wordt gezegd dat het een uitstervend ras is. In ons dorp absoluut niet. Met ongeveer 60 leden, waarbij genoeg jeugdige leden en vooral een degelijke organisatie zit het wel goed. Dat ze de eer hadden weer een jubileum te mogen organiseren was op voorhand al duidelijk. Een kleine 2 jaar geleden werd er een keet gekocht, welke door man en macht en in menig uurtje vrije tijd is opgeknapt naar een volwaardig verblijf op het terrein. Over dat terrein kunnen we kort zijn. Dat is, net als met koningsschieten, een schot in de roos. Het ligt er al weken pico bello bij. Al helemaal de laatste dagen voor het weekend van de Gildefeesten.

De Gilde kennen een eeuwenoude traditie, geen wonder met een 610jarig jubileum en waren voorheen  de beschermheren van het dorp. Nog altijd zijn ze uitgedost in bijzonder fraaie kledij, blijft het een prachtige traditie en hebben het broederschap hoog in het vaandel staan. Organisatorisch zijn ze zoals gezegd sterk en vaak sluiten mensen die eerst bij andere verenigingen hun sporen hebben verdiend aan. Zij zijn verenigen oftewel iets samendoen gewend. Buiten de leden, die later er bij komen zijn er hele families die lid zijn van het Gilde. Van generatie op generatie.

De voorbereidingen voor de feesten begonnen eveneens ruim  van te voren, meer dan 1,5 jaar terug. Spreken we met de voetbalvereniging af dat ons terrein voetbalvrij blijft dit weekend. Het clubgebouw en veld 2 en 3 zullen gebruikt worden voor deze feesten. Het was toen al een heel eind duidelijk, dit is wat er gaat gebeuren. De Gilde had het handboek van 10 jaar eerder als leidraad genomen. Het wiel hoeft ten slotte niet altijd uitgevonden te worden.

Het weekend werd opgesplitst in 2 dagen. De zaterdag voor de jeugd en een dorpsfeest, compleet met Koningsschieten voor het dorp. Op zondag was dan de dag der dagen. Als er een Gildefeest georganiseerd mag worden. Ongeveer 1500 Gildebroeders en zusters zouden in Oeffelt komen. In een klein dorp als het onze, is samenwerken een toverwoord. Vandaar dat ik vanuit de carnavalsvereniging een paar uur zou komen helpen. Je vraagt je niet af waarom. Dit doe je gewoon.

De zaterdag had ik met potlood in de agenda gezet, maar ben ik niet langs geweest. De mensen die er waren hadden een prachtige middag/avond gehad. Er waren ruim 110 kinderen. Dan leert een vlugge rekensom, dat er minstens 200 ouders/verzorgers bij zijn geweest. Tel daar nog wat overige bezoekers bij op en je komt kleine 400 man. Een dorpsfeest waardig in elk geval. En goed georganiseerd en bovenal gezellig. Kortom een mooie dag voor het dorp. Wat de insteek was. Overal aan gedacht, zoals het de Gilde is toevertrouwd. Ja het oogde niet zo druk, omdat er overal iets te doen was en de aanwezigen eveneens verdeeld waren. Maar gezellig, dat was het zeker.

Zondag is dan de dag der dagen en mag ik zelf even aan de bak. Van 12:00 tot 16:00 uur met een kleine uitloop heb ik me opgegeven en wordt ingedeeld als inschenker. Harstikke fijn, ik kan redelijk bier tappen, maar waar ik sta. Het zal me een biet zijn als ik maar kan helpen. Zoals de Gildebroeders en zusters op ons jubileumweekend van de carnavalsvereniging hebben gedaan. We lopen even voor 12’n naar het Gildeterrein en zien dan ineens een bus stoppen. Er stappen wat goed geluimde Gildebroeders uit die de weg vragen. Volg ons en je komt er vanzelf. Ze komen uit Etten-Leur en hebben een mooie reis achter de rug. Oeffelt was bij hen geweest, dus zij kwamen terug. Ze hebben er zin in, maar verontschuldigen dat ze maar met 15 zijn i.p.v. ruim 20 of meer. We komen aan en we krijgen een T-shirt aangereikt. Perfect, dan val je meteen op als vrijwilliger.

Er lopen her en der wat Gildebroeders en zusters rond en ze drinken een paar drankjes. Nog niet in grote hoeveelheden, want ze mogen zich op gaan maken voor een geweldige tocht door het dorp. Dit gaat prachtige beelden opleveren, dat is zeker. Ons dorp zal stralen als nooit tevoren en daar de weergoden ons gelukkig goed gezind zijn, gaat dit er gaaf uit zien. Aan de bewegwijzering kon het niet liggen, alles was in het dorp keurig aangegeven. Wij staan nu wat ‘werkeloos’ achter de bar, grappen wat en mogen een broodje pakken. Al vind ik dat wie die op dit moment totaal nog niet verdiend hebben. Er wordt continue gegrapt over de bevoorrading, die er nog niet is. Een van de belangrijkste personen van de Gilde-wedstrijden, althans gezien zijn kledij vermoed ik dit,  komt tape vragen. Heb ik weer, de meest onhandige/onpraktische vrijwilliger krijgt deze vraag, maar jawel. Aan tape is gedacht en ligt vrij logisch ergens achter de bar. Zoals meer ‘handzame’ zaken op logische plaatsen liggen. 1 minuut later loopt de beste man, tevreden en geholpen met een rol tape weg.

De dj draait muziek in een nagenoeg lege tent, maar we zijn gewaarschuwd. Als iedereen terug is, dan wordt het hectisch. We worden nog net niet melig als onze bevoorrader er ook aan komt. Ja ik had gezegd dat ik pas vanaf 2 uur kon. Jullie hadden gewoon kunnen bellen. Inderdaad, maar niemand die dat verzint laat staan checkt. Langzaamaan komen er wat meer bestellingen binnen. Te veel fris inschudden is onhandig. Dan komen de Gildes allemaal terug en ineens alsof je met je handen knippert. Staat de hele bar vol met dorstige mensen.  Ze komen overal en nergens vandaan lijkt het wel.

Het is ongekend, als bezetene zonder naar voren te kijken blijf ik aan het inschudden, inschudden, en in schudden. Ik draai wel 100 flessen frisdrank in een half uur open. Gelukkig springen 2 leden van onze vereniging, die op tijd zijn, gelijk bij. En zorgen voor bevorading, want die is nu echt hard nodig. Onze ‘eingelijke’ bevoorrader’ staat eveneens flessen drank in te schudden of zijn lever er vanaf hangt. En daar komt een vrouw van de gilde even helpen. Waar? Ik zeg tussen bar en rand is nu handigst. Er wordt een keer geschreeuwd dat een van ons 3x een dame voorbijloopt, maar volgens mij deed hij dit juist even heel slim. Ondanks dat de vrouw even moest wachten. Er zijn ineens 5 man van de Gilde mee aan het helpen. Dat ze even op hun dag, een half uurtje tot 3 kwartier komen helpen. Tekent hoe deze vereniging is. Niet klagen of zeiken, maar aanpakken. Voor ons kei en kei welkom. Wat een verademing als je dit vergelijkt met een sportvereniging waar 30 man aan de bar staat te wachten en niemand verzint even te komen helpen.

Hoe druk het is? Al zouden we 2 bars gehad hebben met evenzoveel mensen. Dan nog hadden we het niet weg gekregen. Na een half uur gaat de storm liggen en kunnen we het weer aan met onze mensen. Mijn shift kom ik probleemloos en vooral alcoholvrij door. Om 16:15 uur pak ik mijn eerste biertje in eigen kledij. We staan links en rechts gezellig te keuvelen. Pakken nog een frietje op moment suprême. Hier ook complimenten voor, want er staan bijna 15 man te helpen. Echter hebben we om 18:00 uur binnen 10 minuten 2 snacks en 2 frites. Dit terwijl het gigantisch druk is. Super.

We halen nog wat bonnen bij, krijgen nog wat bonnen. Erg vervelend vind ik dit enerzijds, omdat ik nu echt moet gaan onthouden wie er nog een biertje van me krijgt. Het is jammer dat ik niet even naar het voetbalveld ben gelopen, want dit had prachtige gezichten opgeleverd. Met de vaandel en trommelwedstrijden. Alsmede wat paarden die in een parade liepen. Naast een dj zijn onze 2 lokale volkszangers present. Als deze 2 gaan zingen, is het tijd om binnen te kijken. Het is feest, een groot feest. Al helemaal bij het nummer Brabant, waar tal van Gildebroeders en zusters op de tafels gaan en staan en met hun prachtige vaandels zwaaien. Kippenvel moment. Ik kom de broeder uit Etten-Leur weer tegen die het nog steeds naar zijn zin heeft. Hoe vroeg nog hoe het werken ging. Ik zeg hem dat het op een half uur na helemaal goed was en wens hem nog veel plezier. Ondertussen kruipen diverse Gildebroeders op

Als onze volkszangers, voor wie het eveneens een feestje was om te mogen optreden, klaar zijn verhuizen we richting de bar en spreken tal van bekenden. Ondertussen worden alle prijzen uitgereikt. Het is mooi om te zien hoe dit beleefd wordt. Geen idee wat, wie welke categorie is. Er is nog een prijs voor het vaandelen in Oeffelt. Blitterswijck is meen ik aan het enthousiasme te zien de grote winnaar. Al valt dat laatste met een korrel zout te nemen. Ja ze hebben een eervolle vermelding, maar volgens mij heeft iemand zich wel goed vermaakt. Het wordt, wat onbedoeld, later en later en dan zegt de voorman dat het mooi is geweest. Gelijk heeft hij. Het is een prachtige dag geweest. Een dag om met trots op terug kijken. Als vereniging, maar eveneens als dorpsbewoner. Daarbij ben ik blij dat we ons als vrijwilliger hebben laten gilden…..