
Het pinksterweekend zag er dit jaar wat anders uit dan anders. Geen buurtvoetbal en/of Pinksterfeesten of een biertje met vrienden. Nee, we gingen met schoonfamilie een weekend weg. Diep in Limburg, Mechelen of eigenlijk Epen. In de volksmond beter bekend als Ieëpe. Laten we voorop stellen dat ik het prima kan vinden met mijn schoonouders, schoonzussen, zwagers en neefjes en nichtjes. Welke 6 variëren in de leeftijden van bijna 2 tot en met bijna 10. Maar het is niet echt mijn ding om jaarlijks zo’n weekend te doen. Toch maken we er iedere keer maar het beste van. We slapen in een luxueuze villa, de Wingebergmolen. Deze is authentiek, maar wel gedateerder. Iets waardoor geluid snel hoorbaar is.
Aan het weer en de accommodatie kon het niet liggen, dat zagen we bij aankomst al. Een prachtige vakantiewoning met mini-geul achter het huis. Uitgerust met een balkon al zwevende boven het water. De keuken was luxe, de kamers / douches ruim en schoon. Er stond een mooie, het zij wel zeer smerige bbq en een vuurkorf kon eveneens niet ontberen. Daar we wat later aangekomen zijn koken we niet zelf. We gaan frites halen bij de plaatselijke cafetaria de Krieëkel. Vreemde blikken vallen me ten deel als ze mijn shirt zien. Het is droog in Epen, maar 1 bezoeker draagt de tekst 'Nattestad' achterop het shirt. Met de aanwezigheid van slechts twee, 3liter friteuses duurt onze bestelling al lang. Zeker voor 14 personen. Mijn zwager en ik gaan buiten wachten. Aldaar zien we de rij langer en langer worden. Sterker nog men staat zelfs buiten te wachten. De frites is trouwens erg lekker, iets wat ook geld voor de shaslick met dito saus. Na het eten leven we ons even uit.
Daar de oudste graag voetbalt, doe ik dat ook graag met hem. En we gaan naar buiten om een balletje trappen, in de tussentijd is de een-na jongste aan de andere kant van het veld op een glijbaan aan het klimmen wat niet lukt. Het is switchen. De 2 mannen gaan naar binnen en ik blijf over met de 2 meiden. Opeens lig ik met de bal in mijn handen en de jongste struikelt over mijn altijd uitklappende rechtervoet. Gevolg, zie vliegt een meter door de lucht en komt hard op het gras terecht. Ik schrik me een ongeluk, raap haar op en ze begint te lachen. Even later gaat ze koprollen maken en schopt de ander vanuit de koprol vol met de schoen in de neus. De oudere wil niet huilen, maar het gebeurd. Wat niet vreemd is, want dit doet gewoonweg pijn. Daar ik benieuwd ben naar de lostground ‘der Bennet’ van de voormalige SV Epen ga ik op onderzoek uit en maak wat foto’s hiervan. Het is een prachtig gezicht. 2 stokoude dug-outs tornen uit boven het gigantische hoge gras.
Nadat de kinderen op bed liggen drinken we nog een paar borrels en gaan naar bed. Mijn zwager had in iedere opening van zijn auto een fles bier verstopt, waardoor we gruwelijk lekkere speciaal bieren kunnen drinken gedurende dit weekend. Enkele zijn liefst 10,5%, maar dat maakt niet uit. Ze smaken voortreffelijk en licht aangeschoten gaan we naar bed.
’s Ochtends om 06:00 uur een lawaai van jewelste, jawel de eerste zijn alweer wakker. Uiteraard ben ik mijn oordoppen weer vergeten. Dus slaap slechts half door. Rond 09:00 uur sta ik op en geef de jeugd op mijn manier een reprimande. Het mooie is dat ze dan even stil zijn. Met een quasi-verbaasde blik richtten ze zich tot me. Na het ontbijt spelen we een spelletje en lopen het dorp in. In de heuvels een behoorlijke onderneming. Het is ook uitkijken met langskomend verkeer. We halen ijs bij de kleine Spar en lopen dan rustig terug. In de avond knallen we de bbq aan. Deze wordt gigantisch heet, maar ik ben volledig in mijn element. En drink enthousiast een paar flessen bier en zorg dat niemand, inclusief ikzelf, iets tekort komt.
Dit niets-te-kort-komen herhaal ik later op de avond door bij de eigen gebrouwen ijsboer, welke naast onze vakantie woning ligt. In de rij te gaan staan en een ijs te bestellen. Deze eet ik al lopende terug op en thuiskomende krijg ik vragende blikken? En wij dan? Als ik met deze boerenschepijs ons terras op loop. Later gaat de vuurkorf weer aan en zitten we hierom heen met de volwassen.
Op zondag weer een goed ontbijt, buiten vermaak, waarna een groep gaat zwemmen. Ik loop met schoonvader een mooie ronde. Onderweg plakken we er nog onbedoeld 4 kilometer aan vast, door een inschattingsfout. Gevolg, we hebben gruwelijk dorst na 10 kilometer in de hete zon door het prachtige Limburgse Heuvellandschap te hebben gelopen. De rest is zwemmen in een dorp verderop en ik trek een fles bier open en ga lezen. Ieder zijn ding is ook wel zo lekker. Daar het avond eten van een avond ervoor goed bevallen was, gaat ook vandaag de bbq aan. Overbodig te melden dat ik mijn mannetje weer sta achter dit machtig en voor hete apparaat.
Ondanks dat het wat kouder wordt buiten, gaan we weer bij de vuurkorf zitten en drinken nog een paar flessen bier leeg. De volgende ochtend kon wel eens stress opleveren. Dan moeten we voor 10:00 uur eruit zijn en moet alles nog in de auto’s gesjouwd worden. Ik slaap tering slecht, waardoor ik geen jota waard ben deze ochtend. We laden de auto in en gaan naar Mondo Verde in Landgraaf. Een all-you-can-eat dieren- annex speeltuin en pretpark in een. 2de Pinksterdag zal het daar wel rustig zijn. 2de pinksterdag kwamen we rond 10:30 uur aan en is de rij al een half uur. All-you-can eat slaan we dan ook maar over. Onze Oosterburen en mensen die we voor het gemak even als Tokkies aanduiden maken er meer gebruik van. Het dierenrijk en de tuinen zijn aardig om te zien. Het pretpark is enkel voor de allerjongsten echt rendabel. Daar allen een heel zwaar weekend hebben gehad is het rond 15:00 uur mooi geweest. We gaan weer rustig terug. Thuis bestellen we een pizza en slapen als vanouds in eigen bed.



Reactie plaatsen
Reacties