Eenmaal per jaar gaan we met de schoonfamilie een weekend weg. De reis bracht ons deze Pasen naar de Veluwe, alwaar we op het park Boshoek te Voorthuizen een dubbele bungalow habben. Met 8 volwassen en 6 kinderen, in de leeftijd van 2,5 tot en met 10 jaar, geen overbodige luxe. Goed met 14 personen in een huisje vergt wat aanpassings- en inlevingsvermogen, maar dat komt meestal wel goed. Leven en laten leven en vooral niet te veel verwachten en letten op een ander. We hebben genoeg mooie avonden beleefd, zoals lang buiten zitten bij de vuurkorf. Dat laatste zou er deze Pasen overigens niet in zitten.
Ondanks de Paasdrukte komen we binnen een uur en 10 minuten aan op het park Boshoek. Het kenteken zou geregistreerd staan waarmee we door de slagboom het terrein op kunnen rijden. Dat lukt niet. De slagboom blijft hermetisch dicht. Na een telefoontje gaat deze wel open. We gaan op zoek naar onze bungalow door de krappe weggetjes op het park. Overal staan mensen auto’s in-en uit te laden. Het is fijn dat we amper tegenliggers hebben, want dat was geen doen geweest.
We rijden twee rondjes, maar vinden geen bungalow 3 en 4. Na 2 rondes komt naar voren uit een onduidelijke kaart dat we in een autovrije zone zitten. Geen wonder dat we de bungalow niet vinden vanuit de auto. We stoppen op een parking en schatten dat de woning hier vlakbij in de hoek ligt. Correct, we glibberen met onze tassen over een modderig pad naar de bungalow. De bungalow ziet er harstikke leuk uit. We hebben 2 dezelfde woningen aan elkaar. Slechts gescheiden door een wand, die uiteraard openstaat. Er hangt een hele gave eland met een lamp uit zijn bek aan de muur. Verder zijn de douches ruim, de bedden voorzien van mooie hoeslakens en is er zelfs een nespresso apparaat in de keuken. Overigens zorgt dit voor extra uitgaven van €3,- want ik vernaggel persoonlijk 5 cups, omdat ik het apparaat niet snap.
We zoeken een kamer, zetten onze spullen neer en maken een boodschappenlijstje. Daar ik dit jaar wat minder mobiel ben met mijn hand, ga ik niet mee boodschappen doen. Iets wat ik niet erg vind om te doen, zolang ik maar niet hoef te rijden. Rond 16:00 uur is de volgende auto op het park, maar ook zij rijden 2x een rondje. Ze bellen me en ik zie ze terwijl ik op de parking sta door zo’n smal weggetje voorbij rijden. Wel zwaai ik nog even naar de rondwandelende Paashaas. De auto is ook voor de 3de keer rond en parkeert. Mijn ‘stillere’ nichtjes voelen zich meteen vertrouwd als we over het modderige pad richting de bungalow lopen en laten enthousiast hun knuffels zien. Een uurtje late arriveert ook de 3de auto, deze vind het huisje wel direct.
Hierna moet er gegeten worden, wat een uitdaging is met 14 personen. We eten de eerste avond wraps. Deze ronde ben ik de lastigste persoon. Ik mag geen vlees, omdat het Goede Vrijdag is. Voor mij met guacamole doordrenkte groentenwraps. Krieltjes waren er ook, maar die hadden de kinderen zo op. Waar het kon hielp ik met mijn beperking bij het koken.
Met de borrel ’s avonds pak ik mijn 0.0 Texelse schuumkoppe en slaap als een roos. De volgende ochtend ontbijten we. Dit vind ik een ontzettend gedoe. Met 14 man, continue elkaar alles vragen en geven, het is niet mijn ding. Er moeten voor 2 dagen boodschappen gedaan worden, want de zondag is heilig in deze contreien.
Na het ontbijt gaan we naar de andere kant van de camping over de smalle wegen. Hier kunnen de kinderen zich uitleven in een van de speeltuinen en ik ga met de oudste voetballen. Of ja voetballen. Er staan 2 goals op een veld, wat de nachtmerrie van iedere terreinknecht zou zijn. Een gemiddeld schaap zou hier niet op willen grazen. De bal stuitert alle kanten uit en zorgt voor hilarische missers. Hierna gaat de jeugd midgetgolfen en ga ik mediteren, waarbij ik in slaap val.
Voor het avondeten ben ik paraat. Het eten, broodjes hamburgers ,was een idee mijnerzijds. Jammer genoeg geen volwaardige gehaktburgers, maar van die kant-en-klare Mora burgers. Het bijzondere aan dit huisje, is dat er een gaspit in zit. Dit terwijl alles duurzaam zou zijn. Doordat de hamburgers bevroren zijn en het olie redelijk hoog staat ontwikkelt de rook zich in eentje, die je verwacht in een volle discotheek. Deuren, ramen alles gaat open, om maar wat lucht te krijgen. Na de maaltijd spelen we nog voetbal in een biljartveld. Na de douche kan ik over tot mijn eerste biertje sinds tijden. Mijn zwager heeft een 75cl fles La Trappe Blond bij welke ik in een uur achterover kiep. Hij smaakt verrukkelijk. Rond 23:00 uur wordt er aangeklopt. Onze roker is binnen, dus dit is vreemd. Het zijn mensen van het animatie team van het park. Er worden (plastic) eieren verstop. Erg leuk, zoals sowieso het entertainmentgehalte voor jonge gezinnen erg goed is. Voor twaalven kruipen we het bed in.
Zondags leveren we de verstopte eieren in en gaan we een speurtocht doen. Na ellenlang zoeken komen we er pas bij de 2de locatie achter welke eieren we zoeken. Terug bij het startpunt, de Western Hal staat een spring kussen. Voor ons staan een paar alternatievelingen die hun kleren rechtstreeks uit de zak van max hebben getrokken. Daarnaast een popiejopie Amsterdammer met een manbun en jawel een handtas. Deze is van een onbekende vruchtsoort, de burberry. Geen idee wat je er mee moet, het ziet er compleet debiel uit. Als de speurtocht klaar is en springkussen genoeg besprongen is. Eten we een stuk taart van onze jarige en daarna gaan de degenen die dat wel kunnen, zwemmen. Dit zwembad zou tot 8 april vanwege een storing gesloten zijn. Ik zelf zit buiten, met een boek en zet een jbl-speaker aan. De zon, de paar uur dat ie schijnt, doet dit behoorlijk. Ik vraag me af of ik met mijn muziek de eveneens buiten zittende buren stoor. Maar ga dit niet vragen, mochten ze er last van hebben komen ze maar.
De recensie van het zwembad leest zich als volgt. Het is klein en koud. De zwemmers zijn rap keer terug. Buiten koelt het af. Gevolg iedereen is binnen als we de pizzarette aan gaan slingeren. We schuiven de tafels aan, waardoor er totaal geen ruimte meer is, wat de nodige irritaties met zich mee brengt. Tsja die horen erbij lazen we al op nu.nl. In de avond drinken we de krat bier leeg en gaan redelijk op tijd naar bed. Ervaring leert een hoop en zo worden tal van koffers al richting de auto’s gesjouwd. Scheelt een hoop gesjouw op de maandag ochtend.
Maandag moeten we om 10:00 de bungalow uit zijn. Een missie die slaagt. Ik mag de sleutels inleveren en doe dit bij de tweelingbroer van Frank van der Lende. We gaan naar het Oude Ambacht en Speelgoedmuseum in Terschuur vanwege de slechte weersvoorspellingen. Ik moet zeggen een aanrader. Een groot feest der herkenning. Heel veel objecten van oude ambachten, herkenbaar speedgoed en leuke to-do spellen.
We besluiten na het voor ons toch wel unieke museumbezoek, 3 kilometer verderop te gaan lunchen. Niet bij de Gele M, maar de gouden G. We lopen de Goudrenet in en het blijkt in dit nagenoeg geëvacueerde hol nog mogelijk om met veertienen te lunchen. Het broodje Tok Tok, wat hier in Barneveld op de kaart staat is fantastisch. Na de lunch rijden we terug naar huis. Ondanks de 2de Paasdag drukte, zijn we 55 minuten later weer thuis. De auto’s die nog voller zitten dan de heenreis worden weer uitgepakt. De wasjes gedraaid en ongetwijfeld de plannen weer gesmeed…
Reactie plaatsen
Reacties