Bobbejaanland

Een dagje pretpark, menig kind maak je nergens blijer mee. Sommige volwassen ook niet trouwens. Mijn favoriete pretpark was vroeger Bobbejaanland. Dit vooral door de aanwezigheid van 2 wildwaterbanen. Specifiek gezien, de boomstamattracties. Deze vond ik altijd supergaaf. In Bobbejaanland heb je er 2. Met als grootste pluspunt dat er 1 binnen. Mijn eigen herinneringen aan Bobbejaanland zijn van een jaar of 25 terug. Al zijn we er in 2012 nog een keer geweest op de meest benauwde dag van het jaar. Het was vroeger door eigenaar Bobbejaan Schoeben wat meer op western gericht, maar daar is niet veel meer van over.

Aangezien onze neefjes & nichtjes op een leeftijd komen dat ze mogen bepalen met wie ze gaan en waarnaar toe, lieten we hen kiezen. De oudste wilde niet met een zusje, maar graag met zijn neefje naar Bobbejaanland met ons. Aldus kozen we een woensdag uit in de zomervakantie om het park te gaan bezoeken. We smeerden broodjes, zorgden voor coole pakjes drinken en een snoepje kon natuurlijk ook niet ontbreken. Rond half 9 reden we thuis weg om ze op te halen, voor een dagje vermaak in het Belgische pretpark. De weergoden waren ons gunstig gezind, want het was met 28 graden aan de warme kant. Ideaal weer om de eerder genoemde waterattracties te kunnen doen.

De reis verliep voorspoedig ondanks een gemiste afslag, waardoor we op een soort van veredeld Maasheggen pad ronddoolden, maar wel een mooi stukje België zagen. De kinderen merkten er weinig van en waren rustig. De een is altijd rustig in de auto. De ander praat wel altijd meteen aan. Ze vonden elkaar snel, want ondanks een paar jaar leeftijdsverschil hebben ze een goede klik. En het is ook niet uitgesloten dat als we een pak en beet 12 jaar verder zijn, ze samen eens op pad zullen gaan en een biertje zullen drinken. Vandaag de dag natuurlijk nog niet, maar mochten ze met oom en tante mee.

We kwamen aan en schrokken wel wat van de hoeveelheid Nederlandse bussen die aanwezig was. De parkeerplaats was daarbij al aardig gevuld. Het kon wel eens druk zijn. De Nederlandse bussen waren snel verklaard, want er lopen een kleine 1000 man rond in een t-shirt van WZV de Blaak. Een gigantische jongerenorganisatie uit omgeving Tilburg, die uitgerekend de dag die wij uitkiezen, ook hadden uitgekozen. Zul je altijd zien. Eenmaal binnengekomen zagen we gelijk de mascottes van het park. Leuk extraatje, want de kans dat je die ziet is niet zo heel groot.

In het park zijn het voor de 2 mannen een grote hoeveelheid prikkels en zijn ze een beetje zoekende. We gaan dan ook in alle rust wat lopen. Kijken rustig op de kaart en sluiten een keer aan in de wachtrij voor de eerste attractie. Die wachtrijen, ze horen erbij als bijen bij bloemen, als popcorn in een bioscoop, als Jackle by Hyde. Het mooie en leuke van die wachtrijen is, je ziet van allerlei figuren voorbijkomen. Iedereen is gelijk en moet op zijn of haar beurt wachten. Of je nu glazenwasser, professional darter, kind, bankdirecteur, medewerker groen of replinshment business manager bent. Behalve natuurlijk als je een speedy pass hebt. Dan heb je geen wachtrijen. Dan mag je via de artiesteningang naar binnen. Hier betaal je wel even 15 €extra voor. De mannen vinden de eerste attractie gaaf en we laten ze de volgende attractie kiezen.

Het weer is goed, dus waterattracties kunnen genoten worden. Ze vragen het hardop af. ‘Worden we nat in de wildwaterbaan?’ Ja, maar we drogen gezien de zon vandaag zijn best doet, zo op. ‘Gaat ie hard?’ Ja, maar niet veel harder dan de achtbaan van net. Kortom, de 2 zijn overtuigd en durven het aan. We sluiten aan voor de boomstamattractie. Ome Tim, moet vooraan gaan zitten, zodat die het meest nat wordt. Zij mogen kiezen, dus we doen wat ze vragen.

Ze vinden het prachtig en kunnen niet wachten om naar de binnen-wildwaterbaan te gaan. Deze is afgelopen winter drastisch verbouwd, maar eerst gaan we in de El Paso, de ‘meepak’ attractie bij uitstek. Je zit een karretje en schiet op een rondje, waarbij poppen gaan bewegen. Erg leuk om te doen, de mannen genieten er ook van en gezien de scores raakten ze voldoende. We gaan, omdat de eerste wildwaterbaan zo goed bevallen is naar de andere, die binnen is.

De binnen wildwaterbaan is van de winter verbouwd en heet tegenwoordig de Terra Magma. De wachtrij wordt opgeleukt door het binnen donker te maken. Met geluid en wat doffe lampjes word je het avontuur ingezogen. Dit vindt een van de 2 niet zo prettig en we checken of hij echt wel in de attractie wil. Voorstellen kan ik me dit zeker, want ikzelf sliep ook tot mijn 12^de ofzo, met een lampje aan op de slaapkamer. Achteraf na de attractie, waarin ik bijna tot mijn onderbroek nat ben geworden. Ome Tim, moet tenslotte vooraan zitten vind hij het prachtig en helemaal niet eng. Mooi om te zien dat hij zijn kleine angst, de baas is en vooral zelf koos en zich niet liet beïnvloeden.

We gaan langs Kinderland, omdat ze dat willen, maar zien al dat zij er allebei al te oud voor zijn. Ik ben blij dat we daar niet te lang blijven, want ik was er oprecht 100% horendol geworden. We gaan in een soort van trap achtbaan, waar we iemand anders ineens voor moeten laten. Nou heb ik nooit haast, al kan ik niet zo goed tegen voorkruipen. Daar gin het nu helemaal niet om, want het heeft duidelijk een wat drieste reden. Het is troosteloos om te zien, hoe een meisje van een jaar of 5 haar enkels helemaal heeft ingepakt en amper tot niet mobiel is. Ook het trappen zelf gaat haar niet goed af en we moeten geduldig deze attractie beleven. We kunnen niet doortrappen of temporsieren vanwege de voorgangers maar hebben wel een mooi uitzicht. Het meisje wordt ondersteund naar haar rolstoel als ze eruit is. Ik geef de ouders het te doen, maar gelukkig.  Ze kan genieten op deze prachtige dag en daar is het ook om te doen.

We hebben de kinderen een ijsje beloofd en gaan deze halen. Dit ijsjes halen werkt middels een subliem systeem. Je bestelt links en krijgt een bonnetje dat je rechts weer af geeft. Het meisje rechts haalt de ijs uit de diepvries die 25 meter verderop staat. Ze perst het ijsje via het machinenetje eruit en je krijgt je cornetto soft op een eenvoudig kinderhoorntje. Al dit spektakel mag natuurlijk wat kosten en we betalen € 11,25 voor 3 kinder(soft)ijsjes. Kortom absurde prijzen hier in het pretpark. We gaan door naar de piranha en ook hier worden we behoorlijk nat, maar de lol is er niet minder om. Het wordt later en later, want ja gedurende de dag zijn we 2,5 uur kwijt geweest met het staan in wachtrijen. Part of the game, maar het zorgt er wel voor dat je attracties wat meer moet plannen. De mannen mogen de laatste attractie kiezen.

Ze overwegen hun opties. Ze willen beiden nog graag een keer in de binnen wildwaterbaan. We sluiten aan in de rij, die langer was als daarvoor. Voor ons staan 2 mooie blonde vrouwen, daar ga ik niet over liegen, met 4 kinderen. Mijn vermoeden dat het specialere gevallen waren werd meteen bevestigd. ‘Houd je bek, fag’ zegt de amper 10-jarige tegen een ander. Een van de vrouwen maant hem naar de hoek toe en op zijn taalgebruik te letten. Alle 4 de kinderen hebben de spanningsboog van een waterlelie en vliegen elkaar nog net niet continue aan. Of tikken op de rij, gaan op het hek zitten, hangen over de railing, frunniken aan het plastic binnen. Als de wachtrij naar binnen gaat is er een doodsbang en een ander kijkt me aan alsof hij me persoonlijk verantwoordelijk houdt voor diverse miserie op aarde. Een van de vrouwen kijkt op haar telefoon en checkt de collectie van Zalando, waarna ze nog een keer moet ingrijpen. Respect voor deze 2 vrouwen, want ze hebben de handen vol aan de 4 kinderen. Overigens kunnen die kinderen er totaal niets aan doet laat dat vooropstellen. Onze neefjes hadden elkaar al gevonden. Er is binnen geen angst, maar vooral heel veel (voor)pret met elkaar. Ze amuseren zich geweldig.

Ons bootje arriveert, ik mag vooraan gaan zitten en doe net alsof mijn 65kilo ervoor zorgt dat we nog harder naar beneden gaan. Ik doe alsof ik mijn hele hebben in de strijd moet gooien en ga extra naar voren hangen tijdens de 3 bulten naar beneden. Dit levert me nog een keer doorweekte kleren op. Nu  ben ik zelfs tot op mijn onderbroek nat, maar de ervaring was meer mooi. Leuk om te zien dat de 2, de boomstamattracties net zo ervaren als hun oom vroeger.

De klok zegt dat het 16:50 uur is en we verlaten het park. De neefjes hebben zich vermaakt en tevreden vervolgen het pad vanaf de uitgang naar de auto. We zoeken deze op, stappen in het bloedhete vehikel. We rijden naar de uitgang, waar we ons parkeermuntje inleveren bij de parkeermuntontvangstman. Bedanken hem en zeggen tot ziens. Het is bijna een godswonder, maar nagenoeg zonder vertraging bereiken we cafetaria landweert in Venraij. De mannen kiezen en lustten wel frites met een snack.  En zo eten we deze op de picknick tafels aldaar buiten een overdreven luxe shaslick en friet-sate met (aanrader vanwege de zelf gemaakte satésaus) . We brengen ze thuis en vervolgen onze reis naar huis. Een geslaagde dag, even waanden we ons weer kind…