Na het succes van vorig jaar, gingen we dit jaar wederom naar het welovethe90s evenement in Nijmegen. Het zou dit jaar zelfs uitverkocht zijn. Voor mij de 4de keer dat ik naar dit festival ging. Net als vorig, met dank aan iemand die in zijn naam Bus heeft staan, werd er tijdig een bus geregeld. Zo konden we opstappen in Oeffelt en stapten uit, tegen het Goffertpark aan. Beter ken eigenlijk niet. Enige verschil met vorig jaar was dat de bus nu eerst vanuit Oeffelt vertrok en deed daarna Gennep aan ipv andersom. De 90s hebben diverse soorten muzieksoorten doen geboren en veel mensen die toen jong waren gaan maar wat graag naar dit evenement. Ik was jong toen, maar niet weg te slaan voor mijn stereo toren als de mega top 50 voorbij kwam met Paul Elstak, Charley Lownoise & Mental Theo, Scooter of Dune.
Na een onrustige nacht. Een bliksembezoek aan Kleve, kwamen we thuis en had ik maar 1 ding nodig. Dat was slaap en ik hing nog boven de wc. Geen lekker festival gevoel derhalve. Na een goede bodem en frisse douche gaat het wat beter. Toch maar op naar de bus. Bij het café zitten al 2 dorpsgenoten te wachten, waarna het langzaamaan drukker word. De bus is er rond de afgesproken tijd en de eerste klassiekers galmen al door de speakers. We gaan nog een 20 tal personen ophalen in Gennep. Een heel groot deel daarvan personen, die voorgaand jaar er ook bij waren. Goed om te zien.
Rond kwart voor 3 komen we aan bij het Goffertpark en lopen z.s.m. richting de locatie. Er staan plassen ter grote van de Vilt voor de entree, waardoor iedereen een heel eind om heen moet lopen. De entree verloopt soepel en na het fouilleren kunnen we door naar de munten. Dat hier een lange rij waar te nemen is. Dat is op zich niet zo verwonderlijk. We schrikken nergens meer van en doen dat dan ook maar niet. 4 munten 15 euro. Kortom dit gaat geen goedkope dag worden lijkt ons. Ik bestel mijn munten, duw niet uit woede, maar uit onhandigheid bijna de pinapparaat op de schoot van het meisje bij de munten en loop met 28 munten terug. 7x4 stuks zullen we voorlopig even genoeg aan hebben, maar we moeten nog eten.
Mijn partner vond het vorig jaar vreselijk dat er geen rosebier was en heeft een flesje karvan cevitan shot mee naar binnen genomen. Als ze dit zouden tegenhouden, jammer, want dit zou weer omzet schelen voor de organisatie. Zelf heb ik nog een flesje zonnebrand aan mijn broek hangen. Dat is toegestaan en meteen nodig in een prachtige zonnige dag. Alleen smeert het niet meer uit, dus ik zie lijkbleek. Bij de bar hebben ze nu wel rosebier, deze doet overigens doodleuk 1,5 munt. Niet echt symphatiek en doordacht.
We zoeken een plekje op en vinden het prima op deze plek. We genieten van de muziek. de bijzonder kleurrijke personages. Hebben onze lol, dopen ons af en toe onder in de muziek. Niet op de hopeloos slechte playback act van de Backstraat Boys en die van de Spice girls, Maar wel weer op come take my hand van 4 brothers on the second floor. Of woonden deze andersom? Twenty for Seven is leuk, Nakatomi heeft niks mee met die van vroeger te doen, maar de 2 hits klinken goed.
Wat is het heerlijk mensen kijken. Er loopt een man voorbij die zichzelf in de etalage probeert te zetten. Er staat gigantisch groot "SINGLE" op zijn borst. Sommige dames hebben het motto, wie niet uitstalt verkoopt niet ,wel heel letterlijk genomen. Of dragen rokjes, ter grote van een washandje. Er zijn mooie tattoos te zien, bijzondere tattoos en nog meer tattoos. Sommige mensen lijken of beter zijn onder invloed van stimulerende middelen. Hoewel ik hier redelijk progressief in ben, gebruik ik de muziek wel als mijn stimulerende eenheid. Ik zie een koffiebar staan en eigenlijk is dit wel de A-locatie voor het evenement. Je ziet hier bovenop een bus, drinkt koffie en kijkt mensen. Wat nieuwe mensen die mee zijn, beamen dat een stoel willekeurig op het gras ergens deponeren. Biertje in de hand eigenlijk al de formule is voor een mooie dag. Mensen kijken, biertje drinken en leuke (live) muziek zien en horen.
Vorig jaar was er nog gigantisch veel gezeik door een plasbandje wat verplicht was, of beter een plaspartout. Dit jaar was de ingang vrij, hoefje geen bandje en waren er genoeg wc's. Totdat de dames wc overstroomden en je aan de rechterkant er niet meer op mocht. Wat een gezeik voor de dames, die nu rustig een half uur konden uittrekken voor een simpele tocht voor een kleine boodschap. Later loste dit zich wel weer op.
Na een tijdje moeten we eten en pakken redelijk verstandig een pastaatje. Prijstechnisch een drama. Voor 3,5 munt zijn we een portie penne met roomsaus, broccoli en wat kip rijker. Er wordt nog wel rucola en Parmezaan op gestrooid. Het ziet er fantastisch uit, smaakt geen eens zo beroerd, maar dat is wel weer -7 in ons munten eenheid. Later haal ik er nog een frietje bij, omdat de pasta net-niet volstond. Voor 1,5 munt was dit verder prima gebakken frites, waar nogal wat zout op zat.
Ik haal nog even 12 munten bij en drink rustig nog een paar biertjes en op tijd een 7upje. Het wordt donker en dit geeft extra sfeer. De voetjes gaan geregeld van de vloer en sommige mensen lijken wel totally in love. Althans de mensen langs ons dan. Een groep 50's staat elkaar omstebeurt overdreven af te lebberen. Hun favoriete dier laat zich raden. Dat is de partner-uil. Zelfs 2 dames rollen al zoenende over het natte gras. Aandacht willen ze en ja, ze krijgen het omdat je er stomweg niet langs op kunt kijken.
We genieten van de goede sets van Mental Theo. Ja hij heeft de hele happy hardcore nog net niet uitgevonden als je zijn boek leest, maar hij draait goed en presenteert wellicht nog beter. Niks dan lof daarvoor. Zijn voormalige kompaan Charlie Lownoise, draait een mega goede set. Het slotakkoord is voor Flamman & Abraxas en is genieten. Hardcore Vibes hebben we wel heel vaak voorbij horen komen vandaag, maar prima. Wat spectaculair vuurwerk geeft een knallend einde aan deze dag. We lopen tussen massa's volk terug naar de bus. Ontwijken daarbij nog steeds de nodige plassen.
Deze bus staat wat verder weg dan heen, maar is duidelijk te herkennen aan de sfeerverlichting. Als ook de 2 verdwaalde bezoekers terug zijn. Wellicht de verkeerde kant het goffertpark in gelopen? Kan de bus gang zetten richitng Gennep en Oeffelt. Rond 00:25 zijn we terug in Oeffelt.
We stappen de bus uit en zien dat het terras bij de cafe die 2 uitpuilt, maar we laten deze verstandig links of ja gezien onze looprichting rechts liggen. Tevreden zoeken we ons bed op. Het was weer een mooi feestje. We love the 90s!
Reactie plaatsen
Reacties