Vriendenweekend Köln

'Nur ein Kölsche Jung'

Al jaren plannen we ons vriendenweekend in 3de weekend van November, vanwege de ooit vrije speelronde met voetballen. Anno 2019 is deze speelronde niet meer vrij en is het aantal voetballers geslonken van 5 naar 2 op de zondag. Door blijde omstandigheden, een pasgeborene maar ook door minder blijde omstandigheden, ziekte. Bestond de groep dit jaar uit 6 man. Zaak is om zo snel mogelijk even een bakkie te gaan doen en naar een nieuw prachtig levenswonder te gaan kijken. De bestemming was in mei al bekend en het werd Keulen, in het Duits Köln. Toeval of niet, er is een grote carnaval hit die heet “Kölsche Jung” in het dorp prachtig vertolkt tot ‘Kuulse Jong’,. Dat laatste zijn we alle zes van oorsprong. Weekenden als deze zijn van belang, omdat je elkaar niet meer wekelijks treft zoals op je 16de. Hoe verliep dit weekend, we zouden ons toch niet laten Köln?

Aan het begin van de reis verliep alles nog prima, tot een verkeerde afslag werd genomen en wat vertraging ontstond. Hierdoor kregen we een portie file rijden te verwerken en juist in een met navigatiesystemen doordrenkt tijdperk, kreeg een groep het voor elkaar om de juiste afslag richting P+R te missen. Hierop deed nieuw fileleed haar intrede. Gevolg 2 man stonden een half uur te wachten in een Parkhaus op een industrieterrein en konden op eigen houtje naar de stad om in te checken. Dit middels lijn 7 in de tram, wat verdere parkeerstress in de stad vermeed. Een half uur later gevolgd dus door de vertraagde auto.

Aangekomen bij het hostel bleek de aanmeldrij voor een slaapplek in deze DDR-plattenbau flat (hoe toepasselijk exact 30 jaar na data van de val van de muur) ongeveer net zo groot als die van de entree bij de Efteling op een gemiddelde zomerdag. We zochten eerst verkoeling middels een ijskoude Paulaner, al waarna we konden in checken. Enige vorm van empathie was de receptionist niet vreemd, want we kregen de persoon in mindering korting bij inschrijven, waarvoor dank.

Na de spullen te hebben gedropt, even opgefrist te hebben konden we de stad in op zoek naar een restaurant. We zochten ons wild op een Brauhaus. We staarden ons daarbij zo blind op het telefoonschermpje, dat we zelfs de 123 meter Dom voorbij waren gelopen. Dit zonder deze waar te nemen. Aangekomen bij een Brauhaus dachten we nog wel een plekje te hebben, maar gezien de hele toko bomvol stond, was dat niet zo’n goed plan en werd de Italiaanse buurman als locatie gekozen. Daar kwamen prima Jägerschnitzels tevoorschijn met als bijgerecht ovenbrood, wat ongeveer net hard was als een stuk beton uit de Berlijnse Muur. In elk geval was de bodem gelegd en werd de route op maps vervolgd naar een Irish Pub.

Altijd een goede ontmoetingsplek in een wildvreemde staat, zo ook hier dus. Gezellige tent waar de halve liters Kölsch er goed in gingen. Na een paar rondes en een vriendelijk gebaar van de Ierse barman gingen we verder naar Wiener Steffie, die naam was ons ingefluisterd en zo gingen we maar eens kijken wat dat zou zijn. Daar aangekomen tussen de gesloten bierkarren buiten, werden we aangesproken door 2 Duitse figuren, met geblondeerde haren, wat één van onze groep natuurlijk extra aanspreekt. Hij vertelde dat we gratis naar binnen konden als we met Andreas, die Geburtstag had meegingen met maximaal 8 man. “Vertrauen Sie uns nicht, wie heisst ‘vertrauen’ in Holland? Na enige aarzeling, want ja met van die brede geblondeerde Duitsers, zo maar een onbekende kelder in gaan…. A fijn, iets met ’Vorteil von Zweifel, gingen we toch maar mee naar de ‘feest’kelder. Echter mochten we er niet in, zonder entree. 5 minuten wachten en het zou lukken aldus de gespierde en met een peroxide kapsel uitgedoste Kumpel. Warempel een minuut of 8 later stonden we ineens binnen in een tent die deed denken aan de Breyenburg. Lichtslangen, een rode tegelvloer model 1965 en van alle leeftijden mensen aanwezig. Alleen Johnny Romein hebben we niet kunnen ontdekken. Andreas hebben we niet meer gezien, maar hij zal ongetwijfeld een leuke verjaardag hebben gehad.

We bestelden een vaatje bier en kregen een fles cola toe. Een vaatje, was trouwens een tonnetje bier van 10 liter. Het personeel sjouwt zich hier continue een slijmbeursontsteking aan, want het zijn gruwelijk onhandige krengen om te verplaatsen. Tappen was zelfs voor doorgewinterde tappers, een hell of a job, toch konden we genieten van prima pilsjes. Ook opvallend was de aanwezigheid van mannelijke poetshulpen, die na iedere tapbeurt de vloer kwamen dweilen. Na een paar uur goede schik gingen bij 2 man de luiken dicht en besloten we rond de klok van half 1 terug te lopen naar het hostel. Niet alvorens ons nog even te goed hebben gedaan aan een Turkse delicatesse middels een dürum döner. Net wat warmer dan buiten want hij was nog geen 25 graden warm was. Conclusie kon veel beter, maar we kregen er eentje gratis. 

Op zaterdagochtend kwam vanaf half 10, al waren de meeste al eerder wakker, meer leven in de brouwerij en werd even opgefrist om een subway te gaan zoeken. Subway werd niet gevonden, wel de befaamde Duitse bakkersketen, Kamps. Alwaar een bijzonder lieflijk en hardwerkend vrouwtje ons voorzag van geweldige broodjes en voor Duitse maatstaven, geweldige koffie! Met een frisse stadswandeling gingen we op zoek naar de Dom, omdat een van ons het nodig vond daarmee op de foto te gaan.

Twee dingen vielen echt op dat was dat het moeilijk druk was in de binnenstad. Alsof het hele Roergebied deze zaterdag ‘einkaufen machen geht’. Natuurlijk de Dom is een trekpleister en er is op winkelgebied zeer veel variatie, toch verbaasde het ons geweldig. Het andere opvallende. Waar we in ons dorp 5 jaargetijden kennen, gaat die vlieger al helemaal op voor Köln, wat het Mekka is van de Carnaval. Zo speelde die 1FC Köln in carnavalstenues op de vrijdag en was de hele stad al voorbereid op de 11de van de 11de, overal stonden dixies, hingen bordjes en vele kroegen hadden de geel-groen-rode slinger al tevoorschijn getoverd.

Na het vinden van de Dom. Nu waren we wel zo slim, om de bordjes te volgen, werd de weg vervolgd naar een Irish Pub. We wisten dat deze om 11 uur open ging en om  klokslag 12:00uur zaten we hier aan de Hop13 (Guinnes) lager, welke verrukkelijk is. Ondertussen werden de gesprekken geopend meest gehoorde citaten in het kort; ‘lekker man’, biefstuk, Henkie, pgb, lappen, keurig, Kölsch. Na een paar, small pints gingen we verder naar de sportsbar. Bij deze sportsbar, waar het grootste televisiescherm van Europa hangt, aten we ook nog een prima vullende maaltijd.

Om 17:30 uur zouden we eruit moeten, omdat hij vol zat, maar dat was geen probleem. We zetten maps aan en gingen naar een volgende Irish Pub. Hier genoten we wederom van de relaxte sfeer, enkele goede hapjes en een hoop goede small pints. De hop13 was ook hier onze beste vriend. Rond de klok van 9 uur gingen we verder kijken en deden nog wat kroegjes aan, eentje waar het warm werd voor sommige aanwezige personen en een bijzondere Irish Pub, die meer weg had van een veredelde kantine. Toch beleefden we wat bijzonders daar, want een ronde bier (kleine Kolsche pijpjes) deed € 9,-. We eindigden weer in de Irish Pub, waar een karaoke battle aan de gang was.

Er werd nog steeds lekker gedronken, al hadden sommigen het zwaarder. Rond de klok van half 3 liepen we terug naar het hotel, maar niet zonder nog een durumpje te scoren. Overigens de scherpe lezer was het opgevallen, het avondeten werd eigenlijk overgeslagen, maar de maaltijd bij de sportsbar was van diens aard dat, dit geen problemen gaf. Rond kwart over 3 zochten we de korf weer op.

Zondag ontwaakte een ieder rond 10:00uur uit coma en na alle spullen bij elkaar te hebben gezocht liepen we opnieuw naar Kamps, voor andermaal een goed broodje en bakje koffie. We vervolgden de route terug naar het Parkhaus via de tram. Hetgeen prima verliep, de terugreis was een drama te noemen, want 2,5 uur doen over Köln naar Oeffelt is bijzonder veel. Hoe kan dit dan? Er stond een file van heb ik jou daar om 12:00 uur ’s middags net op het stukje waar wij door moesten. Inderdaad Borussia Mönchengladbach speelde uitgerekend deze zondag om 13:30 uur thuis. Uiteindelijk kwamen we goed aan keken weer tevreden terug op een prachtig weekend.

Voor de mensen die vriendenweekend mogen/gaan inplannen; Pak Kölsch correctie Köln, succes gegarandeerd en met het A&O hostel zit je op een perfecte locatie voor je tour door de stad. Mannen het was weer geweldig en het heeft ons gelukkig niet gekölt…………